(اعلام الورى: ج 2، ص 91. مناقب ابن شهر آشوب: ج 4، ص 379. زاد المعاد: ص 20. فيض العلام: ص 299 . مصباح كفع می : ج 2، ص 599. مصباح المتهجد: ص 741. بحار الانوار: ج 50، ص 7 - 14)

اقوال ديگر در ولادت آن حضرت چنين است: 17 ماه رمضان، 15 ماه رمضان.

(تقويم المحسنين: ص 11) ،

آخر ذى القعده. به قولى هم در 13 رجب ولادت آن حضرت واقع شده است.

(زاد المعاد: ص 21. مصباح المتهجد: ص 754)

- پدر بزرگوار آن حضرت امام رضا عليه السلام، و مادر آن حضرت جناب سبيكه يا درّه است كه حضرت رضا عليه السلام نام ايشان را «خيزران» نهادند.

(اعلام الورى: ج 2، ص 91. بحار الانوار: ج 50، ص 7)

- نام آن حضرت محمّد، و كنيه ايشان ابوجعفر و مشهورترين القاب آن حضرت تقى و جواد است. حضرت رضا عليه السلام آن حضرت را با كنيه ياد می ‏كردند، و می ‏فرمودند: «ابوجعفر به من نامه نوشته است»، و نامه هائى كه از آن حضرت می ‏رسيد در نهايت جلالت و زيبائى بود، و هنگامی كه امام عليه السلام می ‏خواستند نامه براى امام جواد عليه السلام‏ بنويسيند آن حضرت را به بزرگى و احترام مورد خطاب قرار می ‏دادند.

(عيون اخبار الرضا عليه السلام: ج 2، ص 240)

- يك روز در ايام كودكى حضرت جواد عليه السلام را نزد پدر بزرگوارش امام رضا عليه السلام آوردند. آن حضرت فرمودند: «اين مولودى است كه براى شيعه مباركتر از او بدنيا نيامده است.

(انوار البهيّه: ص 125. كافى: ج 1، ص 321. ارشاد: ج 2، ص 279)

- چرا كه چهل سال و چند ماه از سن مبارك امام رضا عليه السلام گذشته بود و آن حضرت هنوز اولادى نداشتند، و بعضى از شيعيان در امر امامت نگران بودند، هنگامی كه خداوند جواد الائمه عليه السلام را به مولايمان حضرت رضا عليه السلام داد، نگرانى و شك و ترديد مردم برطرف شد.

- آن حضرت شش فرزند داشت: ابوالحسن حضرت هادى عليه السلام، ابوطالب جناب زيد، ابوجعفر جناب موسى بن مبرقع، حكيمه خاتون، خديجه خاتون، امّ كلثوم.

(تاريخ سامراء: ج 3، ص 302)

2 - ولادت حضرت على اصغر عليه السلام:

ولادت با سعادت حضرت باب الحوائج على اصغر عليه السلام در اين روز واقع شده است.

(تقويم الائمه عليهم السلام: ص 73 - 78. سحاب رحمت: ص 535)

با در نظر گرفتن اينكه آن حضرت در شش ماهگى در روز عاشورا در كربلا به شهادت رسيد، ولادت حضرت مطابق اين روز می ‏شود. بعضى هم ولادت آن حضرت را در روز 8 يا 9 ثبت كرده‏ اند.
نام شريف آن حضرت عبدالله مشهور به على اصغر است. لقب شريفش باب الحوائج، رضيع، مذبوح من الاذن الى الاذن است.

- پدر بزرگوارش امام حسين عليه السلام، و مادر والامقامش حضرت رباب دختر امرء القيس كلبى است. قاتل آن حضرت، حرملة بن كاهل اسدى ملعون است كه قلب امام حسين عليه السلام و اهل بيت و شيعيان، بلكه هر شنونده اين مصيبت را می ‏سوزاند.