فرمود: که چون به درگاه رسیدی بایست و بگو شهادتین را یعنی بگو: «أشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شریک له و أشهد أن محمدا صلی الله علیه و آله عبده و رسوله» و با حال غسل باشی و چون داخل حرم شوی و قبر را ببینی بایست و سی مرتبه «الله أکبر» بگو، پس اندکی راه برو به آرام دل و آرام تن و گام ها را نزدیک یکدیگر گذار پس بایست و سی مرتبه بگو: «الله أکبر» پس نزدیک قبر مطهر رو چهل مرتبه «الله أکبر» بگو تا صد مرتبه تمام شود و شاید چنانکه مجلسی اول گفته وجه این تکبیر این باشد که اکثر طباع مایلند به غلوّ مبادا از عبارات امثال این زیارت به غلوّ افتند یا از بزرگی حقّ سبحانه و تعالی غافل شوند یا غیر این ها پس بگو:

اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّهِ، وَ مَوْضِعَ الرِّسالَهِ، وَ مُخْتَلَفَ الْمَلائِکَهِ، وَ مَهْبِطَ الْوَحْىِ، وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَهِ، وَ خُزّانَ الْعِلْمِ، وَ مُنْتَهَى الْحِلْمِ، وَ اُصُولَ الْکَرَمِ، وَ قادَهَ الاُْمَمِ، وَ اَوْلِیآءَ النِّعَمِ، وَ عَناصِرَ الاَْبْرارِ، وَ دَعآئِمَ الاَْخْیارِ، وَ ساسَهَ الْعِبادِ، وَ اَرْکانَ الْبِلادِ، وَ اَبْوابَ الاْیمانِ، وَ اُمَنآءَ الرَّحْمنِ، وَ سُلالَهَ النَّبِیّینَ، وَ صَفْوَهَ الْمُرْسَلینَ، وَ عِتْرَهَ خِیَرَهِ رَبِّ الْعالَمینَ، وَ رَحْمَهُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ
سلام بر شما اى خاندان نبوت و جایگاه رسالت و مرکز رفت و آمد فرشتگان و جاى فرود آمدن وحى (الهى) و معدن رحمت (حق) و گنجینه داران دانش و سرحد نهایى بردبارى و اصول و اساس کرم و بزرگوارى و پیشوایان ملّتها و در اختیار دارندگان نعمتها و ریشه و اصول نیکان و استوانه هاى خوبان و زمامداران بندگان و پایه ها و ستونهاى شهرها و بلاد و درهاى ایمان و امینهاى خداى رحمان و نژاد پیمبران و زبده (اولاد) رسولان و عترت انتخاب شدگان پروردگار جهانیان، و رحمت خدا و برکاتش (نیز بر آنها باد)

اَلسَّلامُ عَلى اَئِمَّهِ الْهُدى، وَ مَصابیحِ الدُّجى، وَ اَعْلامِ التُّقى، وَ ذَوِى النُّهى، وَ اُولِى الْحِجى، وَ کَهْفِ الْوَرى، وَ وَرَثَهِ الاَْنْبِیآءِ، وَ الْمَثَلِ الاَْعْلى، وَ الدَّعْوَهِ الْحُسْنى، وَ حُجَجِ اللهِ عَلى اَهْلِ الدُّنْیا وَ الاْخِرَهِ وَ الاُْولى، وَ رَحْمَهُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ
سلام بر پیشوایان هدایت و چراغهاى تاریکى و نشانه هاى پرهیزکارى و صاحبان خرد و دارندگان عقل و فطانت و پناهگاه مردمان و وارثان پیمبران و نمونه اعلاى (الهى) و اهل دعوت نیکو (که مردم را به خدا مى خوانند) و حجّت هاى خدا بر اهل دنیا و آخرت

اَلسَّلامُ عَلى مَحآلِّ مَعْرِفَهِ اللهِ، وَ مَساکِنِ بَرَکَهِ اللهِ، وَ مَعادِنِ حِکْمَهِ اللهِ، وَ حَفَظَهِ سِرِّاللهِ، وَ حَمَلَهِ کِتابِ اللهِ، وَ اَوْصِیآءِ نَبِىِّ اللهِ، وَ ذُرِّیَّهِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَ رَحْمَهُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ
و این جهان و رحمت خدا و برکاتش (نیز بر ایشان باد) سلام بر جایگاههاى شناسایى خدا و مسکنهاى برکت خدا و کانهاى حکمت و فرزانگى خدا و نگهبانان راز خدا و حاملان کتاب خدا و اوصیاى پیامبر خدا و فرزندان رسول خدا صلى الله علیه و آله، و رحمت خدا و برکاتش (نیز بر ایشان باد)

اَلسَّـلامُ عَلَى الدُّعاهِ اِلَى اللهِ، وَ الاَْدِلاّءِ عَلى مَرْضاتِ اللهِ، وَ الْمُسْتَقِرّینَ فى اَمْرِ اللهِ، وَ التّآمّینَ فى مَحَبَّهِ اللهِ، وَ الْمُخْلِصینَ فـى تَوْحیدِ اللهِ، وَ الْمُظْهِرینَ لاَِمْرِ اللهِ وَنَهْیِهِ، وَعِبادِهِ الْمُکْرَمینَ الَّذینَ لا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِاَمْرِهِ یَعْمَلُونَ، وَ رَحْمَهُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ،
سلام بر خوانندگان بسوى خدا و رهنمایان بسوى موجبات خشنودى خدا و استقرار یافتگان در فرمان خدا و کاملان در دوستى و محبّت خدا و مخلصان در یگانه پرستى خدا و آشکار کنندگان امر و نهى خدا و بندگان گرامى خدا آنان که پیشى نگیرند بر خداوند در گفتار و آنان که بدستورش عمل کنند، و رحمت خدا و برکاتش (بر ایشان باد)

اَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّهِ الدُّعاهِ، وَ الْقادَهِ الْهُداهِ، وَ السّادَهِ الْوُلاهِ، وَ الذّادَهِ الْحُماهِ، وَ اَهْلِ الذِّکْرِ، وَ اُولِى الاَْمْرِ، وَ بَقِیَّهِ اللهِ، وَ خِیَرَتِهِ وَ حِزْبِهِ، وَ عَیْبَهِ عِلْمِهِ، وَ حُجَّتِهِ وَ صِراطِهِ، وَ نُورِهِ وَ بُرْهانِهِ، وَ رَحْمَهُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ،
سلام بر امامان دعوت کننده (بحق) و پیشوایان راهنما و آقایان سرپرست و دفاع کنندگان و حامیان (از دین خدا) و اهل ذکر و فرمانداران و نمایندگان خدا و برگزیدگان او و گروه او و گنجینه دانشش و حجّت او و راه او و نور او و دلیل روشن او، و رحمت خدا و برکاتش (بر ایشان باد)

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، کَما شَهِدَ اللهُ لِنَفْسِهِ، وَ شَهِدَتْ لَهُ مَلائِکَتُهُ وَ اُولُوا الْعِلْمِ مِنْ خَلْقِهِ، لا اِلـهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکیمُ،
گواهى دهم که نیست معبودى جز خداى یگانه که شریک ندارد چنانچه گواهى داده خدا براى خودش و گواهى دادند براى او فرشتگانش و دانشمندان از

وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ الْمُنْتَجَبُ، وَ رَسُولُهُ الْمُرْتَضى، اَرْسَلَهُ بِالْهُدى وَ دینِ الْحَقِّ، لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ،
خلق او معبودى نیست جز او که نیرومند و فرزانه است و گواهى دهم که محمّد بنده انتخاب شده اوست و رسول پسندیده اوست که فرستاد او را با هدایت و آیین حق تا پیروزش کند بر همه آیین ها و گرچه خوش نداشته باشند مشرکان.

وَ اَشْهَدُ اَنَّکُمُ الاَْئِمَّهُ الرّاشِدُونَ الْـمَهْدِیُّونَ، اَلْمَعْصُومُونَ الْمُکَرَّمُونَ، اَلْمُقَرَّبُونَ الْمُتَّقُونَ، اَلصّادِقُونَ الْمُصْطَفَوْنَ، اَلْمُطیعُونَ للهِِ، اَلْقَوّامُونَ بِاَمْرِهِ، اَلْعامِلُونَ بِاِرادَتِهِ، اَلْفآئِزُونَ بِکَرامَتِهِ، اِصْطَفاکُمْ بِعِلْمِهِ، وَ ارْتَضاکُمْ لِغَیْبِهِ، وَ اخْتارَکُمْ لِسِرِّهِ، وَ اجْتَبیکُمْ بِقُدْرَتِهِ، وَ اَعَزَّکُمْ بِهُداهُ، وَ خَصَّکُمْ بِبُرْهانِهِ، وَ انْتَجَبَکُمْ لِنُورِهِ، وَ اَیَّدَکُمْ بِرُوحِهِ، وَ رَضِیَکُمْ خُلَفآءَ فى اَرْضِهِ، وَ حُجَجاً عَلى بَرِیَّتِهِ، وَ اَنْصاراً لِدینِهِ، وَ حَفَظَهً لِسِرِّهِ، وَ خَزَنَهً لِعِلْمِهِ، وَ مُسْتَوْدَعاً لِحِکْمَتِهِ، وَ تَراجِمَهً لِوَحْیِهِ، وَ اَرْکاناً لِتَوْحیدِهِ، وَ شُهَدآءَ عَلى خَلْقِهِ، وَ اَعْلاماً لِعِبادِهِ، وَ مَناراً فى بِلادِهِ، وَ اَدِلاّءَ عَلى صِراطِهِ،
و گواهى دهم که شمایید پیشوایان راهبر راه یافته معصوم گرامى مقرّب پرهیزکار راستگوى زبده فرمانبرداران خدا و قیام کنندگان به فرمانش و انجام دهندگان خواسته اش و آنان که به مقام کرامت او رسیدند، برگزیدتان به علم خود وپسندیدتان براى جریانات غیب (وپس پرده) خود وانتخابتان کرد براى راز خود و اختیارتان کرد به قدرتش و عزیزتان کرد به راهنمایى خود و مخصوصتان داشت به دلیل روشنش و برگزید شما را براى نور خود و تأیید کرد شما را به روح خود و پسندید شما را براى جانشینى در زمینش و تا که حجّت هایى باشید بر مخلوقش و یاورانى براى دینش و نگهبانانى براى رازش و گنجینه دارانى براى دانشش و سپردگان حکمتش و مفسران وحیش و پایه هاى یگانه شناسیش و گواهانى بر خلقش و نشانه هایى براى بندگانش و مشعل هایى در شهرها و بلادش و راهنمایانى بر راهش،

عَصَمَکُمُ اللهُ مِنَ الزَّلَلِ، وَآمَنَکُمْ مِنَ الْفِتَنِ، وَ طَهَّرَکُمْ مِنَ الدَّنَسِ، وَ اَذْهَبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ، وَطَهَّرَکُمْ تَطْهیراً،
خداوند نگهداشت شما را از لغزش و ایمن داشت شما را از فتنه ها و آزمایشات و پاکتان کرد از چرکى و دور کرد از شما پلیدى را و بخوبى پاکیزه تان کرد،

فَعَظَّمْتُمْ جَلالَهُ، وَ اَکْبَرْتُمْ شَأْنَهُ، وَ مَجَّدْتُمْ کَرَمَهُ، وَاَدَمْتُمْ ذِکْرَهُ، وَ وَکَّدْتُمْ میثاقَهُ، وَ اَحْکَمْتُمْ عَقْدَ طـاعَتِهِ، وَ نَصَحْتُمْ لَهُ فِى السِّرِّ وَ الْعَلانِیَهِ، وَ دَعَوْتُمْ اِلى سَبیلِهِ بِالْحِکْمَهِ وَ الْمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ، وَ بَذَلْتُمْ اَنْفُسَکُمْ فى مَرْضاتِهِ، وَ صَبَرْتُمْ عَلى ما اَصابَکُمْ فى جَنْبِهِ، وَ اَقَمْتُمُ الصَّلاهَ، وَ آتَیْتُمُ الزَّکاهَ، وَ اَمَرْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ، وَ نَهَیْتُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ، وَ جاهَدْتُمْ فِى اللهِ حَقَّ جِهادِهِ، حَتّى اَعْلَنْتُمْ دَعْوَتَهُ، وَ بَیَّنْتُمْ فَرآئِضَهُ، وَ اَقَمْتُمْ حُدُودَهُ، وَ نَشَرْتُمْ شَرایِعَ اَحْکامِهِ، وَ سَنَنْتُمْ سُنَّتَهُ، وَ صِرْتُمْ فى ذلِکَ مِنْهُ اِلَى الرِّضا، وَ سَلَّمْتُمْ لَهُ الْقَضآءَ، وَ صَدَّقْتُمْ مِنْ رُسُلِهِ مَنْ مَضى،
شما نیز (در برابر) عظیم شمردید شوکتش را و مقامش را بزرگ دانستید و کرمش را ستودید و به ذکر او ادامه دادید و پیمانش را محکم کردید و آن عهدى را که در فرمانبرداریش داشتید سخت استوار کردید و در پنهانى و آشکار براى او خیرخواهى کردید و مردم را با حکمت و پند نیکو به راهش دعوت کردید و در راه خشنودى او بذل جان کردید و در مقابل پیش آمدهاى ناگوار بخاطر او بردبارى کردید، و نماز را بپا داشتید و زکات را پرداختید و امر به معروف و نهى از منکر کردید و در راه خدا آن طور که باید جهاد و مبارزه کردید تا بالاخره دعوت حق را آشکار و واجبات او را بیان داشتید و حدود و مقرراتش را برپا داشتید و دستورات و احکامش را منتشر ساختید و روش او را مقرّر داشتید و در راه رضاى او گام برداشتید و تسلیم قضا و قدر او شدید و پیمبران گذشته او را تصدیق کردید.

فَالرّاغِبُ عَنْکُمْ مارِقٌ، وَاللاّزِمُ لَکُمْ لاحِقٌ، وَ الْمُقَصِّرُ فى حَقِّکُمْ زاهِقٌ، وَ الْحَقُّ مَعَکُمْ وَ فیکُمْ وَ مِنْکُمْ وَ اِلَیْکُمْ، وَ اَنْتُمْ اَهْلُهُ وَ مَعْدِنُهُ وَ میراثُ النُّبُوَّهِ عِنْدَکُمْ، وَ اِیابُ الْخَلْقِ اِلَیْکُمْ، وَ حِسابُهُمْ عَلَیْکُمْ، وَ فَصْلُ الْخِطابِ عِنْدَکُمْ، وَ آیاتُ اللهِ لَدَیْکُمْ، وَ عَزآئِمُهُ فیکُمْ، وَ نُورُهُ وَ بُرْهانُهُ عِنْدَکُمْ، وَ اَمْرُهُ اِلَیْکُمْ،
پس آن که از شما رو گرداند از دین خارج گشته و آن که ملازم شما بود به حق رسیده و آنکه کوتاهى کرد در حق شما نابود گردید، و حق همراه شما و در میان شما خاندان و از جانب شماست و بسوى شما بازگردد و شمایید اهل حق ومعدن آن، و میراث نبوت نزد شماست و بازگشت خلق خدا بسوى شماست و حسابشان با شماست و سخنى که حق و باطل را جدا کند نزد شماست و آیات خدا پیش شماست و تصمیمات قطعى او درباره شماست و نور و دلیل روشنش نزد شما است و امر امامتش محول به شما است،

مَنْ والاکُمْ فَقَدْ والَى اللهَ، وَ مَنْ عاداکُمْ فَقَدْ عادَ اللهَ، وَ مَنْ اَحَبَّکُمْ فَقَدْ اَحَبَّ اللهَ، وَ مَنْ اَبْغَضَکُمْ فَقَدْ اَبْغَضَ اللهَ، وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِکُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللهِ،
هر که شما را دوست دارد خداى را دوست داشته و هر که شما را دشمن دارد خداى را دشمن داشته و هرکس به شما محبّت داشته باشد به خدا محبّت داشته و هرکس با شما کینه توزد با خدا کینه توزى کرده و هرکه به شما چنگ زند به خدا چنگ زده.

اَنْتُمُ الصِّراطُ الاَْقْوَمُ، وَ شُهَدآءُ دارِ الْفَنآءِ، وَ شُفَعآءُ دارِ الْبَقآءِ، وَ الرَّحْمَهُ الْمَوْصُولَهُ، وَ الاْیَهُ الْمَخْزُونَهُ، وَ الاَْمانَهُ الْمُحْفُوظَهُ، وَ الْبابُ الْمُبْتَلى بِهِ النّاسُ،
شمایید شاهراه و راه راست و گواهان در این دار فانى (دنیا) و شفیعان در خانه پایدار (قیامت) و رحمت پیوسته (حق) و آن نشانه پنهان در گنجینه و آن امانتى که نگهدارى شده (یا حفظش بر مردم واجب است) و آن درگاهى که مردم بدان آزمایش شوند

مَنْ اَتیکُمْ نَجى، وَ مَنْ لَمْ یَاْتِکُمْ هَلَکَ،
هرکه به نزد شما آمد نجات یافت و هر کس نیامد هلاک شد

اِلَى اللهِ تَدْعُونَ، وَ عَلَیْهِ تَدُلُّونَ، وَ بِهِ تُؤْمِنُونَ، وَ لَهُ تُسَلِّمُونَ، وَ بِاَمْرِهِ تَعْمَلُونَ، وَ اِلى سَبیلِهِ تُرْشِدُونَ، وَ بِقَوْلِهِ تَحْکُمُونَ،
(شما مردم را) بسوى خدا مى خوانید و بر او راهنمایى کنید و به او ایمان دارید و تسلیم اوهستید و بدستورش عمل کنید و بسوى راه او (مردم را) ارشاد کنید و به گفتار او حکم کنید،

سَعِدَ مَنْ والاکُمْ، وَ هَلَکَ مَنْ عاداکُمْ، وَ خابَ مَنْ جَحَدَکُمْ، وَضَلَّ مَنْ فارَقَکُمْ، وَ فازَ مَنْ تَمَسَّکَ بِکُمْ، وَ اَمِنَ مَنْ لَجَاَ اِلَیْکُمْ، وَ سَلِمَ مَنْ صَدَّقَکُمْ، وَهُدِىَ مَنِ اعْتَصَمَ بِکُمْ، مَنِ اتَّبَعَکُمْ فَالْجَنَّهُ مَاْویهُ، وَ مَنْ خالَفَکُمْ فَالنّارُ مَثْویهُ، وَ مَنْ جَحَدَکُمْ کافِرٌ، وَ مَنْ حارَبَکُمْ مُشْرِکٌ، وَ مَنْ رَدَّ عَلَیْکُمْ فى اَسْفَلِ دَرَک مِنَ الْجَحیمِ،
نیک بخت شد هر که شما را دوست دارد و به هلاکت رسید هر که شما را دشمن داشت و زیانکار شد منکر شما و گمراه شد آن که از شما جدا گشت و رستگار شد آنکه به شما چنگ زد و ایمن گشت آنکه بدرگاه شما پناه آورد و سلامت یافت هر که شما را تصدیق کرد و هدایت شد هر که به شما چنگ زد، هر که پیروى شما را کرد بهشت مأواى اوست و هر که مخالفت شما را کرد دوزخ جایگاه اوست، و هر که منکر شما شد کافر و هر که با شما جنگ کرد مشرک است و هر کس

اَشْهَدُ اَنَّ هذا سابِقٌ لَکُمْ فیما مَضى، وَ جار لَکُمْ فیما بَقِىَ، وَ اَنَّ اَرْواحَکُمْ وَ نُورَکُمْ وَ طینَتَکُمْ واحِدَهٌ، طابَتْ وَ طَهُرَتْ بَعْضُها مِنْ بَعْض،
شما را رد کرد در ته جهنم جاى دارد گواهى دهم که این مقام و منزلت در زمان گذشته براى شما ثابت بوده و در آینده زمان نیز براى شما جارى است و همانا روانهاى شما ونورتان و سرشتتان یکى است همگى پاک و پاکیزه است و برخى از برخى دیگر گرفته شده

خَلَقَکُمُ اللهُ اَنْواراً، فَجَعَلَکُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقینَ، حَتّى مَنَّ عَلَیْنا بِکُمْ، فَجَعَلَکُمْ فى بُیُوت اَذِنَ اللهُ اَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ، وَ جَعَلَ صَلَواتَنا عَلَیْکُمْ، وَ ما خَصَّنا بِهِ مِنْ وِلایَتِکُمْ طیباً لِخَُلْقِنا، وَ طَهارَهً لاَِنْفُسِنا، وَ تَزْکِیَهً لَنا، وَ کَفّارَهً لِذُنُوبِنا، فَکُنّا عِنْدَهُ مُسَلِّمینَ بِفَضْلِکُمْ، وَ مَعْرُوفینَ بِتَصْدیقِنا اِیّاکُمْ،
خداوند شما را بصورت نورهایى آفرید و گرداگرد عرش خود قرارتان داد تا آنگاه که با آوردنتان در این جهان بر ما منّت گذارد و قرارتان داد در خانه هایى که اجازه داد بلند گردند و نام او در آنها برده شود و مقرّر داشت که درودهاى ما بر شما و هم چنین آنچه را از دوستى شما براى ما مخصوص داشته همه اینها موجب پاکى اخلاق ما و پاک شدن خود ما و تزکیه ما و کفاره گناهان ما باشد و ما در نزد خدا از زمره تسلیم شدگان برترى شما و شناخته شدگان به تصدیق مقام شما بودیم.

فَبَلَغَ اللهُ بِکُمْ اَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُکَرَّمینَ، وَ اَعْلى مَنازِلِ الْمُقَرَّبینَ، وَاَرْفَعَ دَرَجاتِ الْمُرْسَلینَ، حَیْثُ لا یَلْحَقُهُ لاحِقٌ، وَ لا یَفُوقُهُ فآئِقٌ، وَ لا یَسْبِقُهُ سابِقٌ، وَ لا یَطْمَعُ فى اِدْراکِهِ طامِعٌ،
پس خداوند برساند شما را به شریفترین جایگاه گرامیان و بلندترین منازل مقرّبان و بالاترین درجات رسولان آن جا که کسى بدان نرسد و فوق آن جایگاه کسى راه نیابد و پیش روى بر آن پیشى نگیرد و براى رسیدن بدانجا کسى طمع نبندد،

حَتّى لا یَبْقى مَلَکٌ مُقَرَّبٌ، وَ لا نَبِىٌّ مُرْسَلٌ، وَ لا صِدّیقٌ وَ لا شَهیدٌ، وَ لا عالِمٌ وَ لا جاهِلٌ، وَ لا دَنِىٌّ وَ لا فاضِلٌ، وَ لا مُؤْمِنٌ صالِحٌ، وَ لا فاجِرٌ طالِحٌ، وَ لا جَبّارٌ عَنیدٌ، وَ لا شَیْطانٌ مَریدٌ، وَ لا خَلْقٌ فیما بَیْنَ ذلِکَ شَهیدٌ، اِلاَّ عَرَّفَهُمْ جَلالَهَ اَمْرِکُمْ، وَ عِظَمَ خَطَرِکُمْ، وَ کِبَرَ شَاْنِکُمْ، وَ تَمامَ نُورِکُمْ، وَ صِدْقَ مَقاعِدِکُمْ، وَ ثَباتَ مَقامِکُمْ، وَ شَرَفَ مَحَلِّکُمْ وَ مَنْزِلَتِکُمْ عِنْدَهُ، وَ کَرامَتَکُمْ عَلَیْهِ، وَ خاصَّتَکُمْ لَدَیْهِ، وَ قُرْبَ مَنْزِلَتِکُمْ مِنْهُ،
تا این که بجاى نماند فرشته مقرّبى و نه پیامبر مرسلى و نه صدّیق و نه شهیدى و نه عالم و نه جاهلى و نه پست و نه برترى و نه مؤمن نیک کردار و نه تبهکار بدکارى و نه گردنکش ستیزه جو و نه اهریمن متمرّدى و نه خلق دیگرى که در این میان گواه باشد جز آن که بشناساند به او خداوند جلالت و قدر و عظمت مقام و بزرگى منزلت و کامل بودن نورتان را و درستى منصبها و پابرجا بودنتان را (در اطاعت حق) و شرافت همگان و منزلت شما را در پیش خود و مقام گرامى شما را و خصوصیتى که در نزد او دارید و جایگاه نزدیکى که نسبت به او دارید

بِاَبى اَنْتُمْ وَ اُمّى وَ اَهْلى وَ مالى وَ اُسْرَتى، اُشْهِدُ اللهَ وَ اُشْهِدُکُمْ، اَنّى مُؤْمِنٌ بِکُمْ وَ بِما آمَنْتُمْ بِهِ، کافِرٌ بِعَدُوِّکُمْ وَ بِما کَفَرْتُمْ بِهِ، مُسْتَبْصِرٌ بِشَاْنِکُمْ وَ بِضَلالَهِ مَنْ خالَفَکُمْ، مُوال لَکُمْ وَ لاَِوْلِیآئِکُمْ، مُبْغِضٌ لاَِعْدآئِکُمْ وَ مُعاد لَهُمْ، سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ، وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ، مُحَقِّقٌ لِما حَقَّقْتُمْ، مُبْطِلٌ لِما اَبْطَلْتُمْ، مُطیعٌ لَکُمْ، عارِفٌ بِحَقِّکُمْ، مُقِرٌّ بِفَضْلِکُمْ، مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِکُمْ، مُحْتَجِبٌ بِذِمَّتِکُمْ، مُعْتَرِفٌ بِکُمْ، مُؤْمِنٌ بِاِیابِکُمْ، مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِکُمْ، مُنْتَظِرٌ لاَِمْرِکُمْ، مُرْتَقِبٌ لِدَوْلَتِکُمْ، آخِذٌ بِقَوْلِکُمْ، عامِلٌ بِاَمْرِکُمْ، مُسْتَجیرٌ بِکُمْ، زآئِرٌ لَکُمْ، لائِذٌ عآئِذٌ بِقُبُورِکُمْ، مُسْتَشْفِعٌ اِلَى اللهِ عَزَّوَجَلَّ بِکُمْ، وَ مُتَقَرِّبٌ بِکُمْ اِلَیْهِ، وَ مُقَدِّمُکُمْ اَمامَ طَلِبَتى، وَحَوآئِجى وَ اِرادَتى فى کُلِّ اَحْوالى وَ اُمُورى، مُؤْمِنٌ بِسِرِّکُمْ وَ عَلانِیَتِکُمْ، وَ شاهِدِکُمْ وَ غآئِبِکُمْ، وَ اَوَّلِکُمْ وَ آخِرِکُمْ، وَ مُفَوِّضٌ فى ذلِکَ کُلِّهِ اِلَیْکُمْ، وَ مُسَلِّمٌ فیهِ مَعَکُمْ، وَ قَلْبى لَکُمْ مُسَلِّمٌ، وَ رَاْیى لَکُمْ تَبَعٌ، وَنُصْرَتى لَکُمْ مُعَدَّهٌ،
پدر و مادر و خاندان و مال و فامیلم فداى شما گواه گیرم خدا را و گواه گیرم شما را که من ایمان دارم به شما و بدانچه شما بدان ایمان دارید و کافرم نسبت به دشمن شما و بدانچه شما انکار آن را کردید بینایم به مقام شما و به گمراهى آن که با شما مخالفت کرد دوست دار شما و (دوستدار) دوستان شمایم و بغض دشمنانتان را در دل دارم و دشمن آنهایم صلحم با هر که با شما صلح کند و در جنگم با هرکس که با شما در جنگ است حق مى دانم آنچه را شما حق دانستید و باطل دانم آنچه را شما باطل دانستید پیرو شمایم عارف به حق شمایم اقرار به برترى شما دارم بار علم دانش شما را تحمل کنم و از مهالک در پرده عهد و امان شما روم به شما (وحقّتان) اعتراف دارم و به بازگشتتان ایمان دارم و رجعت شما را تصدیق دارم و چشم براه فرمان شما و منتظر دولت شمایم گفتارتان را بگیرم و دستورتان را انجام دهم و به شما پناه جویم و شما را زیارت کنم و به قبرهاى شما پناه آرم و شما را بدرگاه خداى عزوجل شفیع آرم و بوسیله شما به پیشگاهش تقرّب جویم و شما را در پیش روى خواسته و حاجات و اراده ام قرار دهم در همه حالات و کارهایم، ایمان دارم به نهان شما و آشکارتان و حاضرتان و غایبتان و اوّل و آخرتان و در این باره کار را به خودتان وامى گذارم (ایرادى به شما ندارم) و تسلیم شمایم و دلم نیز تسلیم شماست و رأى من نیز تابع (راى) شماست و یاریم برایتان آماده است

حَتّى یُحْیِىَ اللهُ تَعالى دینَهُ بِکُمْ، وَ یَرُدَّکُمْ فى اَیّامِهِ، وَ یُظْهِرَکُمْ لِعَدْلِهِ، وَ یُمَکِّنَکُمْ فى اَرْضِهِ، فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لا مَعَ غَیْرِکُمْ
تا آن که خداى تعالى دینش را بوسیله شما زنده کند و دوباره بازگرداند شما را در روزها (ى حکومت) خود و آشکارتان سازد براى عدل خود و پابرجایتان کند در روى زمینش، پس با شما باشم با شما نه با غیر شما.

آمَنْتُ بِکُمْ، وَ تَوَلَّیْتُ آخِرَکُمْ بِما تَوَلَّیْتُ بِهِ اَوَّلَکُمْ، وَ بَرِئْتُ اِلَى اللهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ اَعْدآئِکُمْ، وَ مِنَ الْجِبْتِ وَ الطّاغُوتِ وَ الشَّیاطینِ وَ حِزْبِهِمُ الظّالِمینَ لَکُمْ، وَ الْجاحِدینَ لِحَقِّکُمْ، وَ الْمارِقینَ مِنْ وِلایَتِکُمْ، وَ الْغاصِبینَ لاِِرْثِکُمْ، وَ الشّآکّینَ فیکُمْ، وَ الْمُنْحَرِفینَ عَنْکُمْ، وَ مِنْ کُلِّ وَلیجَه دُونَکُمْ، وَ کُلِّ مُطاع سِواکُمْ، وَ مِنَ الاَْئِمَّهِ الَّذینَ یَدْعُونَ اِلَى النّارِ،
و ایمان دارم به شما و دوست دارم آخرین فرد شما را به همان دلیل که دوست دارم اوّلین شخص شما را و بیزارى جویم به پیشگاه خداى عزوجل از دشمنانتان و از جبت و طاغوت (خلفاى ناحق) و شیاطین و پیروانشان (سایر غاصبین) آن ستمکاران بر شما و منکران حق شما و بیرون روندگان از زیر بار ولایت و زمامدارى شما و غصب کنندگان میراث شما و شک کنندگان درباره شما و منحرف شدگان از طریقه شما و از هر همدم و وسیله اى غیر از شما و هر فرمانروایى جز شما و از پیشوایانى که مردم را به دوزخ مى خوانند.

فَثَبَّتَنِىَ اللهُ اَبَداً ما حَییتُ عَلى مُوالاتِکُمْ وَ مَحَبَّتِکُمْ وَدینِکُمْ، وَ وَفَّقَنى لِطاعَتِکُمْ، وَ رَزَقَنى شَفاعَتَکُمْ، وَ جَعَلَنى مِنْ خِیارِ مَوالیکُمُ، اَلتّابِعینَ لِما دَعَوْتُمْ اِلَیْهِ، وَ جَعَلَنى مِمَّنْ یَقْتَصُّ آثارَکُمْ، وَ یَسْلُکُ سَبیلَکُمْ، وَ یَهْتَدى بِهُدیکُمْ، وَ یُحْشَرُ فى زُمْرَتِکُمْ، وَ یُکَرُّ فى رَجْعَتِکُمْ، وَ یُمَلَّکُ فى دَوْلَتِکُمْ، وَیُشَرَّفُ فى عافِیَتِکُمْ، وَ یُمَکَّنُ فى اَیّامِکُمْ، وَ تَقِرُّ عَیْنُهُ غَداً بِرُؤْیَتِکُمْ،
پس خداوند پابرجایم بدارد همیشه تا زنده ام بر موالات و دوستى و دین و آیین شما و موفقم دارد براى فرمانبردارى شما و روزیم گرداند شفاعت شما را و قرارم دهد از برگزیدگان دوستانتان آنان که تابع دعوت شما هستند و بگرداند مرا از کسانى که پیروى کند از آثار شما و مى رود به راه شما و راهنمایى جوید به راهنمایى شما و محشور گردد در گروه شما و بازگردد در دوران رجعت و بازگشت شما و به فرمانروایى رسد در دوران حکومت شما و مفتخر گردد به عافیت (و حسن عاقبت) از شما و مقتدر گردد در روزهاى (حکومت) شما و روشن گردد دیده اش

بِاَبى اَنْتُمْ وَ اُمّى وَ نَفْسى وَ اَهْلى وَ مالى، مَنْ اَرادَ اللهَ بَدَءَ بِکُمْ، وَ مَنْ وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنْکُمْ، وَ مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِکُمْ، مَوالِىَّ لا اُحْصـى ثَنآئَکُمْ، وَ لا اَبْلُغُ مِنَ الْمَدْحِ کُنْهَکُمْ، وَمِنَ الْوَصْفِ قَدْرَکُمْ،
فرداى قیامت بدیدار شما پدر و مادرم و خودم و خاندان و داراییم به فداى شما هر که آهنگ خدا کند از شما شروع کند و آن کس که خدا را به یکتایى شناسد از شما پذیرد و هر که قصد او کند به شما رو کند سروران من ثناى شما را نتوانم کرد و با مدح به کنه و حقیقت شما نرسم و با توصیف قدر و منزلت شما را بیان نتوانم.

وَ اَنْتُمْ نُورُ الاَْخْیارِ، وَ هُداهُ الاَْبْرارِ، وَ حُجَجُ الْجَبّارِ،
که شمایید روشنى خوبان و راهنماى نیکان و حجّت هاى خداى جبار،

بِکُمْ فَتَحَ اللهُ وَ بِکُمْ یَخْتِمُ، وَ بِکُمْ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ، وَ بِکُمْ یُمْسِکُ السَّمآءَ اَنْ تَقَعَ عَلَى الاَْرْضِ اِلاَّ بِاِذْنِهِ، وَبِکُمْ یُنَفِّسُ الْهَمَّ، وَیَکْشِفُ الضُّرَّ،
خداوند (عالم وجود را) به شما آغاز کرد و به شما نیز ختم کندو بخاطر شما فرو ریزد باران را و بخاطر شماست که نگهدارد آسمان را از این که بر زمین افتد جز به اذن او بخاطر شما بگشاید اندوه را و برطرف کند سختى را.

وَ عِنْدَکُمْ ما نَزَلَتْ بِهِ رُسُلُهُ، وَ هَبَطَتْ بِهِ مَلائِکَتُهُ، وَ اِلى جَـدِّکُمْ بُعِثَ الـرُّوحُ الاَْمینُ.
و و در پیش شماست آنچه را پیمبرانش فرود آورده و فرشتگانش به زمین آوردند و بسوى جدّ شما برادرت روح الامین (جبرئیل) نازل گردید.
(توجه: در صورتى که مخاطب در این زیارت، امیرمؤمنان (علیه السلام) باشد به جاى «وَاِلى جَدِّکُمْ» «وَاِلى أخیکَ» مى گویى).

آتاکُمُ اللهُ ما لَمْ یُؤْتِ اَحَداً مِنَ الْعالَمینَ، طَاْطَاَ کُلُّ شَریف لِشَرَفِکُمْ، وَ بَخَعَ کُلُّ مُتَکَبِّر لِطاعَتِکُمْ، وَ خَضَعَ کُلُّ جَبّار لِفَضْلِکُمْ، وَ ذَلَّ کُلُّ شَىْء لَکُمْ، وَ اَشْرَقَتِ الاَْرْضُ بِنُورِکُمْ، وَ فازَ الْفآئِزُونَ بِوِلایَتِکُمْ، بِکُمْ یُسْلَکُ اِلَى الرِّضْوانِ، وَعَلى مَنْ جَحَدَ وِلایَتَکُمْ غَضَبُ الرَّحْمنِ،
به شما داده است خداوند آنچه را به هیچ یک از مردم جهانیان نداده سر (فروتنى) بزیر آورده هر شخص شریفى در برابر شرف شما و گردن نهاده هر متکبرى به فرمانبردارى شما و فروتن گشته هر گردنکشى در برابر فضل شما و خوار شده هر چیزى براى شما و روشن شد زمین به پرتو نور شما و رستگار شدند مردمان رستگار بوسیله ولایت و دوستى شما، بوسیله شما به بهشت رضوان توان رسید و بر آن کس که منکر فرمانروایى شماست خشم خداى رحمان است،

بِاَبى اَنْتُمْ وَ اُمّى وَ نَفسى وَ اَهْلى وَمالى، ذِکْرُکُمْ فِى الذّاکِرینَ، وَ اَسْمآؤُکُمْ فِى الاَْسْمآءِ، وَ اَجْسادُکُمْ فِى الاَْجْسادِ، وَ اَرْواحُکُمْ فِى اْلأَرْواحِ، وَ اَنْفُسُکُمْ فِى النُّفُوسِ، وَ آثارُکُمْ فِى الاْثارِ، وَ قُبُورُکُمْ فِى الْقُبُورِ، فَما اَحْلى اَسْمآئَکُمْ، وَ اَکْرَمَ اَنْفُسَکُمْ، وَ اَعْظَمَ شَاْنَکُمْ، وَ اَجَلَّ خَطَرَکُمْ، وَ اَوْفى عَهْدَکُمْ، وَ اَصْدَقَ وَعْدَکُمْ،
پدر و مادرم و خودم و خاندان و داراییم فداى شما باد، (اى سروران من گرچه) ذکر شما در (زبان) ذکرکنندگان است و نامهایتان در میان نامها و پیکرتان با سایر پیکرها و روانتان در میان سایر روانها و جانهاتان در (عداد) سایر جانها و آثارتان در میان آثار (دیگران) و قبرهاتان در (شمار) سایر قبرهاست ولى (شما را چه نسبت با دیگران) چه شیرین است نامهایتان و بزرگوار است جانهاتان و بزرگ است مقامتان و برجسته است منزلت و موقعیتتان و با وفاست عهدتان و راست است وعده تان.

کَلامُکُمْ نُورٌ، وَ اَمْرُکُمْ رُشْدٌ، وَ وَصِیَّتُکُم التَّقْوى، وَ فِعْلُکُمُ الْخَیْرُ، وَ عادَتُکُمُ الاِْحْسانُ، وَ سَجِیَّتُکُمُ الْکَرَمُ، وَ شَاْنُکُمُ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ، وَ قَوْلُکُمْ حُکْمٌ وَحَتْمٌ، وَ رَاْیُکُمْ عِلْمٌ وَ حِلْمٌ وَ حَزْمٌ،
سخنتان نور و دستورتان یکپارچه رشد و رستگارى است، سفارشتان پرهیزکارى و کارتان خیر و خوبى و عادت شما احسان و نیکى و شیوه شما کرم و بزرگوارى و رفتارتان حق و راستى و مدارایى است و گفتارتان مسلم و حتمى است و رأى شما دانش و بردبارى و دوراندیشى است.

اِنْ ذُکِرَ الْخَیْرُ کُنْتُمْ اَوَّلَهُ، وَ اَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ، وَ مَعْدِنَهُ وَ مَاْویهُ وَ مُنْتَهاهُ،
اگر از خیر و خوبى ذکرى به میان آید آغاز و ریشه و شاخه و مرکز و جایگاه و پایانش شمایید

بِاَبى اَنْتُمْ وَ اُمّى وَ نَفْسى، کَیْفَ اَصِفُ حُسْنَ ثَنآئِکُمْ، وَ اُحْصى جَمیلَ بَلائِکُمْ، وَ بِکُمْ اَخْرَجَنَا اللهُ مِنَ الذُّلِّ، وَ فَرَّجَ عَنّا غَمَراتِ الْکُرُوبِ، وَ اَنْقَذَنا مِنْ شَفا جُرُفِ الْهَلَکاتِ وَ مِنَ النّارِ،
پدر و مادرم و خودم به فداى شما چگونه توصیف کنم ثناى نیکوى شما را و چگونه شماره کنم آزمایشهاى خوبى که دادید و بوسیله شما بود که خدا ما را از ذلت بیرون آورد و گشایش داد به گرفتاریهاى سخت ما و نجاتمان داد از پرتگاه هلاکت و نابودى و هم از آتش دوزخ،

بِاَبى اَنْتُمْ وَ اُمّى وَ نَفْسى، بِمُوالاتِکُمْ عَلَّمَنَا اللهُ مَعالِمَ دِینِنا، وَ اَصْلَحَ ما کانَ فَسَدَ مِنْ دُنْیانا، وَ بِمُوالاتِکُمْ تَمَّتِ الْکَلِمَهُ، وَ عَظُمَتِ النِّعْمَهُ، وَ ائْتَلَفَتِ الْفُرْقَهُ، وَ بِمُوالاتِکُمْ تُقْبَلُ الطّاعَهُ الْمُفْتَرَضَهُ، وَ لَکُمُ الْمَوَدَّهُ الْواجِبَهُ، وَ الدَّرَجاتُ الرَّفیعَهُ، وَ الْمَقامُ الْمَحْمُودُ، وَ الْمَکانُ الْمَعْلُومُ عِنْدَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ، وَ الْجاهُ الْعَظیمُ، وَ الشَّاْنُ الْکَبیرُ، وَ الشَّفاعَهُ الْمَقْبُولَهُ،
پدر و مادرم و خودم به فداى شما که بوسیله دوستى شما خداوند به ما یاد داد دستورات دینمان را و اصلاح کرد آنچه را که از دنیاى ما تباه گشته بود و بوسیله شما کلمه (توحید و معارف دین) کامل شد و نعمت بزرگ گشت و جدایى و اختلاف مبدّل به الفت و اتحاد گردید و بوسیله موالات شما پذیرفته گردد فرمانبردارى واجب و (تنها) دوستى شماست که بر خلق لازم و فرض است و از آن شماست درجات بلند و مقام شایسته و جایگاه معین و معلوم در نزد خداى عزوجل و منزلت عظیم و رتبه بزرگ و شفاعت پذیرفته،

رَبَّنا آمَنّا بِما اَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ، فَاکْتُبْنا مَعَ الشّاهِدینَ، رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ اِذْ هَدَیْتَنا، وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً، اِنَّکَ اَنْتَ الْوَهّابُ، سُبْحانَ رَبِّنا اِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولاً،
پروردگارا ما ایمان داریم بدانچه نازل فرمودى و پیروى کردیم از پیامبرت پس نام ما را با گواهان (به این حقایق) ثبت فرما، پروردگارا منحرف مکن دلهاى ما را پس از آن که راهنماییمان کردى و ببخش به ما از نزد خویش رحمتى که براستى تویى بخشایشگر منزه است پروردگار ما که براستى وعده او انجام شدنى است.

یا وَلِىَّ اللهِ اِنَّ بَیـْنى وَ بیْنَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذُنُوباً لا یَاْتى عَلَیْها اِلاَّ رِضاکُمْ، فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَکُمْ عَلى سِرِّهِ، وَ اسْتَرْعاکُمْ اَمْرَ خَلْقِهِ، وَ قَرَنَ طاعَتَکُمْ بِطاعَتِهِ، لَمَّا اسْتَوْهَبْتُمْ ذُنُوبى، وَ کُنْتُمْ شُفَعآئى، فَاِنّى لَکُمْ مُطیعٌ،
اى ولى خدا (توجه: و اگر همه امامان را قصد کرده باشد مى گوید: «یا اَوْلِیاءَ اللهِ») همانا میان من و خداى عزوجل گناهانى است که محو و پاک نکند آنها را جز رضایت شما پس به حق آن خدایى که شما را امین به راز خود کرده و سرپرستى کار خلق خود را به شما واگذارده و فرمانبردارى شما را به فرمانبردارى خود که شما بخشش گناهانم را (از خدا) بخواهید و شفیعان من گردید زیرا که من فرمانبردار شمایم،

مَنْ اَطاعَکُمْ فَقَدْ اَطـاعَ اللهَ، وَ مَنْ عَصاکُمْ فَقَدْ عَصَى اللهَ، وَ مَنْ اَحَبَّکُمْ فَقَدْ اَحَبَّ اللهَ، وَ مَنْ اَبْغَضَکُمْ فَقَدْ اَبْغَضَ اللهَ،
هر که از شما فرمانبردارى کند خداى را فرمانبردارى کرده و هر که نافرمانى شما کند خداى را نافرمانى کرده و هر که شما را دوست دارد خداى را دوست داشته و هر که شما را دشمن دارد خداى را دشمن داشته،

اَللّـهُمَّ اِنّى لَوْ وَجَدْتُ شُفَعآءَ اَقْرَبَ اِلَیْکَ مِنْ مُحَمِّد وَ اَهْلِ بَیْتِهِ الاَْخْیارِ، اَلاَْئِمَّهِ الاَْبْرارِ، لَجَعَلْتُهُمْ شُفَعآئى، فَبِحَقِّهِمُ الَّذى اَوْجَبْتَ لَهُمْ عَلَیْکَ، اَسْئَلُکَ اَنْ تُدْخِلَنى فى جُمْلَهِ الْعارِفینَ بِهِمْ وَ بِحَقِّهِمْ، وَ فى زُمْرَهِ الْمَرْحُومینَ بِشَفاعَتِهِمْ، اِنَّکَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ،وَ صَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَ آلِهِ الطّاهِرینَ، وَ سَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً، وَ حَسْبُنَا اللهُ وَ نِعْـمَ الْوَکیلُ.
خدایا اگر من شفیعانى را مى یافتم که نزدیکتر باشند بدرگاهت از محمّد و خاندان نیکویش آن پیشوایان نیکوکار بطور مسلّم آنها را شفیعان خود قرار مى دادم پس از تو مى خواهم بدان حقى که براى ایشان بر خود واجب کردى که مرا در زمره عارفان به مقام آنها و به حق آنها قرارم ده و نیز در زمره کسانى که بوسیله شفاعت آنها مورد مهر قرار گرفته اند که تو مهربانترین مهربانانى و درود خدا بر محمّد و آل پاکش و سلام مخصوص و بسیارى بر آنها باد و بس است ما را خدا و نیکو وکیلى است.