در اين روز در سال ١١ هجری’ بنابر قول ٩۵ روز، در روز سه شنبه شهادت حضرت بتول عذراء مظلومه مضروبه حضرت سيدة النساء فاطمه زهرا سلام الله عليها به وقوع پيوسته است.
(مستدرك سفينة البحار: ج ٢، ص ٨۵)
بعد از شهادت و دفن پيامبر صلّى الله عليه و آله سه بار به منزل امير المؤمنين و فاطمه زهرا عليهماالسلام هجوم آورده، در هر بار به طريقى جسارت به اهل بيت عليهم السلام كردند. در يكى از اين دفعات، كه در منزل آن حضرت را آتش زدند و به زور وارد منزل شدند، حضرت صديقه سلام الله عليها پشت در بودند.
با اينكه مي دانستند آن حضرت پشت در است، با لگد و فشار در را باز كردند، و ميخ در سينه آن مخدره را آزرد و محسن عليهالسلام سقط شد و پهلوى آن حضرت شكست. آن حضرت بيهوش روى زمين قرار گرفت، و حضرت مولى الموحدين امير المؤمنين عليهالسلام را با سر و پاى برهنه و دست بسته به طرف مسجد بردند.
وقتى حضرت زهرا سلام الله عليها به هوش آمدند به دنبال امير المؤمنين عليهالسلام رفتند، و از بردن آن حضرت به مسجد مانع شدند. داخل كوچه جلو چشم همسرش اسد الله الغالب امير المؤمنين على بن ابى طالب عليهالسلام ، با تازيانه و غلاف شمشير بر بدن حضرت صديقه شهيده عليها السلام زدند كه طبق بعضى روايات از بازوى آن حضرت خون جارى شد و باز بيهوش روى زمين قرار گرفتند.
روزهاى حزن فاطمه عليها السلام :
بعد از اين وقايع و فجايع آن حضرت بعضى روزها با دلى شكسته و محزون كنار قبور شهداى احد ميرفتند و ميگريستند، و مرگ خود را از خداوند طلب ميكردند، تا اينكه آهسته آهسته درد و جراحتهاى بدن بيشتر شد، و از آن به بعد نزديك مدينه زير درختى مينشستند و گريه و ناله ميكردند. منافقين آن درخت را هم بريدند. بعد از آن امير المؤمنين عليهالسلام در آنجا سايبانى ساختند كه مشهور به «بيت الاحزان» شد.
روز به روز بر شدت بيمارى بى بى افزوده مي شد. سينه شكسته و مجروح، بازوى ورم كرده، صورت نيلى، محسن سقط شده، غم پيامبر صلّى الله عليه و آله، مظلوميّت امير المؤمنين عليهالسلام ، كار را به جائى رساند كه آن حضرت در بستر بيمارى افتادند، و وصيتهاى خويش را به امير المؤمنين عليهالسلام فرمودند: «شبانه مرا از زير پيراهن غسل بده و كفن كن و دفن نما. قبرم مخفى باشد و ابوبكر و عمر در تشييع و نماز من حاضر نشوند.
(بيت الاحزان: ص ٢۶٢ ٢۴٧. بحار الانوار: ج ۴٣، ص ١٧١. فيض العلام: ص ٢۶٣ ٢۵٨. جنة العاصمة: ص ٣۵١ - ٣۶١. رياحين الشريعة: ج ١، ص ٢٩٣ ٢۵١. مأساة الزهراء عليها السلام : ج ٢، ص ١٨، ٣١، ۴۵، ۴٨، ۴٩، ۶۴، ٧۶. فاطمة الزهراء عليها السلام بهجة قلب المصطفى صلّى الله عليه و آله و سلّم: ص ٨٨۵ ٨۰٧. وفاة فاطمة الزهراء عليها السلام مقرم: ص ١۰۵ ١۰۴. عوالم العلوم: جلد سيّدة النساء فاطمد الزهراء عليها السلام : ج ٢، ص ١١٢١ ١۰۵٧)
عايشه و غير عايشه نيز بر جنازه من حاضر نشوند.
(سبعة من السلف: ص ٢۵٣)
مدينه در شهادت حضرت فاطمه عليها السلام :
روز شهادت آن حضرت، مدينه مثل روز شهادت خاتم الانبياء صلّى الله عليه و آله شده بود. كوچك و بزرگ از زن و مرد، نالان و گريان بودند. بدن مطهر آن حضرت شبانه غسل داده شد و هنگام غسل، امير المؤمنين و حسنين و زينبين عليهم السلام و فضه خادمه و اسماء بنت عميس حاضر بودند. سپس عده اى از گلهاى سر سبد اصحاب امير المؤمنين عليهالسلام : سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و. .. حاضر شدند و بدن را دفن كردند.
در بقيع، چهل صورت قبر ترتيب دادند و بر آنها مقدارى آب ريختند.
(بحار الانوار: ج ۴٣، ص ١٨٣)
فرداى آن روز منافقين قصد نبش قبر را نمودند، ولى امير المؤمنين عليهالسلام اجازه نفرمودند.
احتمالات در محل دفن آن حضرت متعدد است، ولى زيارت آن حضرت در مسجد النبى صلّى الله عليه و آله، حجره خود آن حضرت كه در زمان ما جزء صحن مسجد است بين محراب و منبر، و در بقيع وارد شده است.
مدت عمر آن مخدره مظلومه ١٨ سال و ۶۰ روز يا ٩۰ روز است. سال شهادت يازدهم هجرى است.
اقوال در شهادت حضرت زهرا عليها السلام :
اقوال در شهادت حضرت زهرا سلام الله عليها چنين است:
١ - چهل روز بعد از شهادت پيامبر صلّى الله عليه و آله (٨ ربيع الثانى).
(بحار الانوار: ج ۴٣، ص ٢١٢. جنة العاصمة: ص ٣۵۰. مروج الذهب: ج ١، ص ۴۰٣. روضة الوتعظين: ص ١٣۰)
٢ - چهل و پنج روز (سيزدهم ربيع الثانى).
(مناقب ابن شهر آشوب: ج ٣، ص ۴۰۶)
٣ - شصت روز بعد از شهادت پيامبر صلّى الله عليه و آله.
(بحار الانوار: ج ۴٣، ص ٢١٧)
۴ - هفتاد و دو روز بعد از شهادت پيامبر صلّى الله عليه و آله.
(مناقب ابن شهر آشوب: ج ٣، ص ۴۰۶)
۵ - هفتاد و پنج روز بعد از شهادت پيامبر صلّى الله عليه و آله.
(الخرائج و الجرائح: ج ٢، ص ۵٢۶. كافى: ج ٢، ص ۴٧۴. بحار الانوار: ج ٢٢، ص ۵۴۵. اثبات الهداة: ج ۴ص ۴۴١. مناقب: ج ٣، ص ۴۰۶)
۶ - نود روز بعد از شهادت پيامبر صلّى الله عليه و آله.
(بحار الانوار: ج ۴٣، ص ٢١۵ ١٨٨)
٧ - نود و پنج روز بعد از شهادت پيامبر صلّى الله عليه و آله (سوم جمادى الاخر).
(بحار الانوار: ج ۴٣، ص ١٩۶ ١٧۰. بيت الاحزان: ص ٢۶١. دلائل الامامة طبرى: ص ۴۵، ۴۶، ۴٧. جنةالعاصمة: ص ٣۵۵)
٨ - صد روز بعد از شهادت پيامبر صلّى الله عليه و آله (هشتم جمادى الاخر).
(معارف ابن قتيبه: ص ۶٢)
٩ - صد و دوازده روز بعد از شهادت پيامبر صلّى الله عليه و آله (٢۰ جمادى الآخر).
(بحار الانوار: ج ۴٣، ص ١٧١. دلائل الامامة: ص ۴۶. مناقب: ج ٢، ص ١١٢)
١۰ - ۴ ماه بعد از شهادت پيامبر صلّى الله عليه و آله.
(وفاة الصديقة الزهراء عليها السلام مقرم: ص ١١۵ ،از الاصابة ابن حجر. مناقب ابن شهر آشوب: ج ٣، ص ۴۰۶)
١١ - روز ٢١ رجب.
(زاد المعاد: ص ٣۵)
١٢ - ٢۵ رجب.
(وقايع المشهور: ص ١٢۶)
١٣ - سوم ماه رمضان.
(بحار الانوار: ج ۴٣، ص ٢١۴. نور الابصار: ص ۴٢. مناقب خوارز می : ج ١، ص ٨٣. الاصابة ابن حجر: ج ۴، ص ٣٨۰)
١۴ - ٨ ماه بعد از شهادت پيامبر صلّى الله عليه و آله.
(وفاة الصديقة الزهراء عليها السلام مقرم: ص ١١۵، از الاصابة ابن حجر)
در باره شهادت حضرت زهرا سلام الله عليها جا دارد مرورى بر منابع مربوط به آن داشته باشيم.
در باره آتش زدن در خانه به اين مدارك مراجعه كنيد:
عوالم: ج ١١، ص ۴۰۰ - ۴۰۴ - ۴۴١ - ٣۴٣. مؤتمر علماء بغداد: ص ١٣٧ ١٣۵. اثبات الوصية: ص ١۴٣. الغدير: ج ۶، ص ٣٩١. ارشاد القلوب ديل می به نقل بحار الانوار. كشف المراد: ص ۴۰٣ ۴۰٢. نوائب الدهور: ص ١٩٢. حلية الابرار: ج ٢، ص ۶۵٢.
در باره اينكه چگونه پهلوى آن حضرت را شكستند، به اين مدارك مراجعه كنيد:
فرائد السمطين: ج ٢، ص ٣۵ ٣۴. امالى صدوق: ص ١۰١ ٩٩. اثبات الهداة: ج ١، ص ٢٨١ ٢٨۰. البلد الامين: ص ۵۵٢ ۵۵١. طريق الارشاد: ص ۴۶۵. اقبال الاعمال: ص ۶٢۵. بحار الانوار: ج ٩٧، ص ٢۰۰، ج ٢٨، ص ٢٧۰ ٢۶٨. عوالم: ج ١١، ص ۴۰۴ ۴۰۰.
در باره اينكه حضرت صديقه سلام الله عليها را كتك زدند، به اين كتب مراجعه كنيد:
اثبات الهداة: ج ١، ص ٢٨۰ - ٢٨١. ارشاد القلوب ديل می : ص ٢٩۵. المحتضر: ص ١۰٩. امالى صدوق: ص ٩٩، ١۰١، ١١٨. مناقب ابن شهر آشوب: ج ٢، ص ٢۰٩. تفسير برهان: ج ٢، ص ۴٣۴. حلية الابرار: ج ٢، ص ۶۵٢. الخطط المقريزى: ج ٢، ص ٣۴۶. سيرة الائمة الاثنى عشر: ج ١، ص ١٣٢. اعلام النساء: ج ۴، ص ١٢۴. فرائد السمطين: ج ٢، ص ٣۵ ٣۴. كتاب سليم بن قيس: ج ٢، ص ۵٨۵، ۵٨۶، ۵٨٧، ۶٧۴، ۶٧۵، ٩۰٧. بحار الانوار: ج ٢٨، ص ٢٩٧، ٢٩٩. احتجاج: ج ١، ص ٢١۰، ٢١۶.
در باره سيلى و كبودى چشم آن حضرت، به اين كتب مراجعه كنيد:
سيرة الائمة الاثنى عشر: ج ١، ص ١٣٢. مأساة الزهراء ٣: ج ١، ص ١٩٣ ١۶۴. الاسرار الفاطمية: ص ١٣۵.
در باره علّت شهادت حضرت محسن عليه السلام به اين كتب مراجعه كنيد:
اثبات الوصية: ص ١۴٣. الوافى بالوفيات: ج ۶، ص ١٧. تراجم اعلام النساء: ج ٢، ص ٣١٧. فرائد السمطين: ج ٢، ص ٣۵ ٣۴. امالى صدوق: ص ١۰١ ٩٩. بشارة المصطفى: ص ٢۰۰ ١٩٧.
در باره اينكه آن حضرت شهيده شدند و به مرگ طبيعى از دنيا نرفتند، فرمايش امام رضا عليه السلام كافى است كه می فرمايند: «انها صديقة الشهيدة». .. «همانا فاطمه سلام الله عليها راستگو و شهيده است. (اصول كافى: ج ٢، ص ۴٧۵) به مدارك زير نيز مراجعه كنيد:
مزار شيخ مفيد: ص ١۵۶. مقنعه شيخ مفيد: ص ۴۵٩. بلد الامين: ص ٢٧٨ ١٩٨. بحار الانوار: ج ٢۵، ص ٣٧٣، ج ٢٨، ص ٢۶٨٢۶١، ٢٧۰، ج ٢٩، ص ١٩٢، ج ۴٣، ص ١٧۰، ١٩٧، ٢۰۰، ج ۵٣، ص ٢٣، ج ٩٧، ص ١٩٧. مصباح الزائر: ص ٢۶ ٢۵. مصباح المتهجد: ص ۶۵۴. من لا يحضرهالفقيه: ج ٢، ص ۵٧۴. تهذيب الاحكام طوسى: ج ۶، ص ١۰. الوافى: ج ١۴، ص ١٣٧١ ١٣٧۰. جامع الاحاديث الشيعة: ج ١٢، ص ٢۶۴. القاب ِلرسول و عترته عليهم السلام : ص ۴٣ ٣٩.
پس در اين روز شيعيان بايد به عزادارى آن حضرت قيام نمايند و آن مظلومه را زيارت كنند و ظالمان و غاصبان حق او را نفرين نمايند .
