پیامبر صلی الله علیه و آله پس از بیان علت اجتماع در سرزمین غدیرخم که اعلان ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام و اوصیای ایشان است با عملکردی با شکوه دست علی بن ابی طالب علیه السلام را بالا برده و امام بعد از خویش را که به امر الهی مبین آیات الهی است در خطبه معرفی می نمایند و قبل از بیان قله ی سخن که عبارت «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» می باشد از خصوصیت این ولایت و سرپرستی و صاحب اختیاری ائمه علیهم السلام معرفی شده در ادامه ی خطبه، اذهان را آماده تر کرده و به قرینه ی حالیه و مقالیه لفظ مولی در این عبارت را از معنای دوستی تنها خارج کرده و منظور خویش را که علی علیه السلام مبین آیات الهی به امر الهی است، با بالا بردن دست شخص صاحب این مقام را به صورت علنی در مقابل یکصد و بیست هزار نفر و تا قیامت در عالم معنا به همه ی بشریت نشان داده و آنگاه می فرمایند:
«فَوَالله لَنْ یُبَیِّنَ لَکُمْ زواجِرَهُ وَلَنْ یُوضِحَ لَکُمْ تَفْسیرَهُ إِلاَّ الَّذی أَنَا آخِذٌ بِیَدِهِ وَمُصْعِدُهُ إِلی وَشائلٌ بِعَضُدِهِ (وَ رافِعُهُ بِیَدَی) وَ مُعْلِمُکُمْ: أَنَّ مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِی مَوْلاهُ به خدا سوگند بطن های قرآن را برای شما بیان نمی کند و تفسیر آن را روشن نمی گرداند مگر کسی که دست و بازوی او را گرفته و بالا بردم و او را به شما نشان داده ام و اعلام میکنم بدون تردید هرکه را من مولای اویم این علی مولای اوست.»
و در ادامه خطبه برای اثبات این موضوع و تاکید آن میفرمایند:
{مَعاشِرَالنّاسِ، الْقُرْآنُ یُعَرِّفُكُمْ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ بَعْدِهِ وُلْدُهُ، وَعَرَّفْتُكُمْ إِنَّهُمْ مِنِّى وَمِنْهُ، حَیْثُ یَقُولُ اللَّهُ فى كِتابِهِ «وَ جَعَلَهَا کلَمَةَ بَاقِیَةً فىِ عَقِبِه» ای مردم قرآن شما را آشنا می کند که امامان بعد از علی علیه السلام فرزندان اویند و من شما را آشنا ساختم که آن ها از من و از اویند خداوند در کتابش می فرماید: «امامت را فرمان پاینده ای در نسل او قرار داد}
برگرفته از کتاب شرح موضوعی خطبه غدیر (محمدرضا شریفی)
