عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبائِهِ : قالَ :
«نَزَلَ جَبْرَئِیلُ عَلی رَسُولِ اللّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) فَقالَ: یا مُحَمَّدُ السَّلامُ یُقْرِءُکَ السَّلامَ وَ یَقُولُ: «إِنِّی خَلَقْتُ السَّمواتِ السَّبْعَ وَ ما فِیهِنَّ وَ الاَْرَضِینَ السَّبْعَ وَ مَنْ عَلَیْهِنَّ وَ ما خَلَقْتُ مَوْضِعآ أَعْظَمَ مِنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقامِ وَ لَوْ أَنَّ عَبْدآ دَعانِی هُناکَ مُنْذُ خَلَقْتُ السَّمواتِ وَ الاَْرَضِینَ ثُمَّ لَقِیَنِی جاحِدآ لِوَلایَهِ عَلِیٍّ (علیه السلام) لاََکْبَبْتُهُ فِی سَقَرٍ.»
امام جعفر صادق، از پدرش، از پدرانش : نقل کرده است :
«جبرئیل بر رسول خدا نازل شد و گفت: "ای محمّد! خداوند سلام میرساند و میفرماید: من هفت آسمان و آنچه را که در آنها هستند و هفت زمین و همه مخلوقاتی که روی آن هستند را خلق کردم، ولی مکانی بزرگتر از رُکن و مقام نیافریدم. اگر بندهام مرا در همان رُکن و مقام، از اوّل خلقت آسمانها و زمین تاکنون بخواند ولی در حالی مرا ملاقات کند که منکر ولایت علیّ بن ابیطالب (علیه السلام) باشد، هر آینه او را در درون آتش جهنّم میاندازم".»
کتاب یک حرف از هزاران
