غدیر
  • 03134490296
  • 09118000109
  • این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

تقویم شیعه:اول ربيع الاول:دفن بدن مطهر پیامبر - ليلة المبيت - هجرت پیامبر اکرم -هجوم به خانه وحى

اول ربيع الاول
1 - دفن بدن مطهر صلّى الله عليه و آله:

در نيمه شب اول ربيع الاول بدن مطهر خاتم الانبياء و المرسلين صلّى الله عليه و آله را امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام دفن فرمودند.
(طبقات ابن سعد: ج 2، ص 78. مسند احمد: ج 6، ص 62، 242، 274. سنن بيهقى: ج 3، ص 409. السيرة النبوية (ابن كثير): ج 4، ص 838)


مصيبت و فاجعه رحلت پيامبر صلّى الله عليه و آله از يك طرف و بى احترامی به آن حضرت و توجه نداشتن مردم به غسل و كفن و دفن حضرت از طرف ديگر، داغهائى بود كه بر دل مبارك امير المؤمنين عليه السلام
(خصال: ص 372. اختصاص: ص 171)
سنگينى می ‏كرد. چنانكه با ياد تلخ آن روزها فرموده ‏اند: «آيا بدن شريف پيامبر صلّى الله عليه و آله را رها می ‏كردم و او را دفن ننموده براى خلافت و سلطنت بعد از او نزاع می كردم» ؟
(احتجاج: ص 74)
شيخ مفيد می ‏فرمايد: «اكثر مردم در دفن پيامبر صلّى الله عليه و آله حاضر نشدند، و نماز بر آن حضرت نخواندند، چه اينكه بين انصار و مهاجرين مشاجره در امر خلافت بود.
(ارشاد مفيد: ج 1، ص 189)
اعمش می ‏گويد: پيامبرشان از دنيا رفت و مردم هم و غمی نداشتند جز آنكه عده ‏اى بگويند: «امير از ماست» و طايفه ديگرى بگويند: «امير از ماست».
(تقريب المعارف: ص 256)
هنگام رحلت پيامبر صلّى الله عليه و آله مغيره خطاب به ابوبكر و عمر گفت: اگر بعداً با مردم كارى داريد آنها را دريابيد. لذا ابوبكر و عمر هنگام دفن پيامبر صلّى الله عليه و آله حاضر نبودند، بلكه ميان ديگران بودند كه در سقيفه براى خود امير انتخاب می ‏كردند، و قبل از آنكه كنار بدن حضرت حاضر شوند، بدن مطهر دفن شد.
(المنصف: ص 14، 568. جامع الاحاديث: ج 13، ص 267)
عبدالله بن حسن می ‏گويد: به خدا قسم ابوبكر و عمر بر پيامبر صلّى الله عليه و آله نماز نخواندند، و سه روز بدن مبارك آن حضرت دفن نشد، ولى با اين همه اهل سقيفه مشغول كار خود بودند.
(تقريب المعارف: ص 251)
حضرت باقر عليه السّلان می ‏فرمايند: مردم روز دوشنبه و شب سه شنبه را بر بدن آن حضرت نماز می ‏خواندند، و عموم مردم حتّى خواص و نزديكان حضرت بر بدن مبارك نماز خواندند، اما هيچيك از اهل سقيفه بر غسل و كفن و دفن حضرت حاضر نشدند. امير المؤمنين عليه السلام بريده اسلمی را براى خبر دادن نزد آنان فرستاد، ولى اعتنائى نكردند و بعد از دفن آن حضرت بيعت آنان هم تمام شد.
(مناقب ابن شهر آشوب: ج 1، ص 297. بحار الانوار: ج 22، ص 524)
عايشه در اين باره اقرارى دارد كه جالب توجه است. او گفته است: «بخدا قسم ما از دفن پيامبر صلّى الله عليه و آله با خبر نشديم تا اينكه صداى بيل و كلنگ را در شب چهارشنبه از حجره آن حضرت شنيديم»، يعنى بعد از دفن متوجه شديم.
(تاريخ الاسلام (ذهبى): ج 1، ص 582. السيرة النبوية (ابن كثير): ج 4، ص 538. مسند احمد: ج 6، ص 24262، 274)
بايد از اينان كه بر سر غصب خلافت همه چيز را فراموش كرده بودند پرسيد: آيا سقيفه در حضور پيامبر صلّى الله عليه و آله و به سفارش حضرت بود يا غدير ؟
آيا براى تشكيل شوراى سقيفه دستورى از طرف خداوند آمده بود يا در باره غدير ؟
آيا در سقيفه از اكثر بلاد مسلمين حضور داشتند يا در غدير ؟
آيا در سقيفه همه مردم حاضر بودند يا در غدير كه حتّى زنها هم بيعت كردند ؟

2 - ليلة المبيت:

شب اول اين ماه پيامبر صلّى الله عليه و آله از شر كفار از مكه به مدينه هجرت كردند. در آن شب آقا و مولايمان امير المؤمنين عليه السلام جان نثارى فرموده به جاى رسول گرامی اسلام صلّى الله عليه و آله در بستر ايشان خوابيدند
(قلائد النحور: ج ربيع الاول، ص 8. مسار الشيعه: ص 27. فيض العلام: ص 201. زاد المعاد: ص 332. بحارالانوار: ج 97، ص 168. مصباح كفعمی : ج 2، ص 596)
چه اينكه كفار قريش قصد كشتن حضرتش را داشتند. به اين مناسبت آيه: «و من الناس من يشترى نفسه ابتغاء مرضات الله . . . »: «از مردم كسى هست كه جان خويش را در راه رضايت خداوند می ‏فروشد و خدا بر بندگان مهربان است» در شأن على بن ابى طالب عليه السلام نازل شد.
(سوره بقره: آيه 207)
در شبى كه امير المؤمنين عليه السلام به جاى پيامبر صلّى الله عليه و آله خوابيد به جبرئيل و ميكائيل خطاب رسيد كه من بين شما دو نفر برادرى قرار دادم و عمر يكى از شما را بيش از ديگرى قرار دادم. كداميك از شما ايثار می كند كه عمر طولانى از آن ديگرى باشد؟ هر دو عمر طولانى را اختيار كردند.
خطاب آمد: «به زمين نگاه نيد و ببينيد كه چگونه على عليه السلام حيات خود را به برادرش پيامبر صلّى الله عليه و آله ايثار نموده و به جاى او خوابيده و جان خود را فداى او نموده است. به زمين برويد و او را از دشمنان حفظ كنيد». آنان آمدند و جبرئيل بالاى سر امير ال‏مؤمنين عليه السلام و ميكائيل سمت پاهاى آن حضرت نشست و ندا كرد: «بخ بخ من مثلك يابن ابى طالب، خداوند در جمع ملائكه به تو مباهات فرمود». اينجا بود كه آيه شريفه «و من الناس من يشرى نفسه ابتغاء مرضات الله » نازل شد.
(بحار الانوار: ج 19، ص 39)

3 - هجرت پیامبر اکرم صلّى الله عليه و آله:

پيامبر صلّى الله عليه و آله 13 سال پس از بعثت به مدينه طيّبه هجرت فرمود.
(قلائد النحور: ج ربيع الاول، ص 8. مصباح كفعمی : ج 2، ص 596)

4 - هجوم به خانه وحى:

در اين روز اولين هجوم به خانه امير المؤمنين عليه السلام صورت گرفت. هنگامی كه امير المؤمنين عليه السلام متوجه غسل و كفن و دفن پيامبر صلّى الله عليه و آله شد و غاصبين خلافت در سقيفه بودند، در شب چهارشنبه كه اول ربيع الاول بود بدن مبارك آن حضرت را دفن فرمود و طبق وصيت پيامبر صلّى الله عليه و آله متوجه جمع آورى قرآن شد. آن حضرت فرموده بودند: «على جان، تا سه روز از خانه خارج مشو و قرآن را جمع آورى كن. ..».
(تفسير فرات: ص 398. در توحيد صدوق: ص 73 هفت روز و در امالى طوسى: ج 1، ص 263 نه روز است).
در اين ايام، سه بار به منزل آن حضرت هجوم آوردند: بار اول در روز اول ربيع بود كه براى بيعت آمدند و آن حضرت فرمود كه قسم ياد كرده‏ ام كه تا جمع قرآن تمام نشود از خانه بيرون نيايم و آنان بازگشتند. پس از آن امير المؤمنين شبها صديقه طاهره و حسنين عليهم السلام را بر در منازل اصحاب می ‏بردند و طلب يارى می ‏نمودند.
(كتاب سليم: ص 128. احتجاج: ص 75 ،190)
بار دوم هفت روز بعد از دفن پيامبر صلّى الله عليه و آله بود كه زبير و عده ‏اى ديگر در منزل امير المؤمنين عليه السلام جمع شده بودند . آن روز زبير شمشير كشيد تا عمر را بكشد.
(توحيد صدوق: ص 73. احتجاج: ج 1، ص 111 95. بحار الانوار: ج 28، ص 321)
بار سوم به منزل حضرت هجوم آوردند، و پس از آتش زدن در منزل و ضرب و جرح صديقه طاهره سلام الله عليها و كشتن حضرت محسن عليه السلام، امير المؤمنين عليه السلام را با دست بسته بيرون بردند.
(كتاب سليم: ص 249 82. الكوكب الدرى: ج 1، ص 194. الجمل: ص 117. كامل ابن اثير: ج 2، ص 326. تاريخ طبرى: ج 3، ص 203)

5 - مسموميت امام عسكرى عليه السلام:

امام حسن عسكرى عليه السلام در اثر زهر مسموم شد و بيمارى حضرت آغاز گرديد.
(قلائد النحور: ج ربيع الاول، ص 2. مصباح كفعمی : ص 523. مصباح المتهجد: ص 732. فيض العلام: ص 201. ارشاد: ج 2، ص 336. كشف الغمة: ج 2، ص 415. بحار الانوار: ج 50، ص 335 334)
بنابرقولى شهادت امام حسن عسكرى عليه السلام در سال 260 ه’ در چنين روزى بوده است
(قلائد النحور: ج ربيع الاول، ص 2. مصباح كفعمی : ص 523. مصباح المتهجد: ص 732. فيض العلام: ص 201)
و به قولى ديگر در چهارم ربيع الاول، و به قولى ديگر در هشتم ربيع الاول بوده است.
(مسار الشيعه: ص 29 28. فيض العلام: ص 205)

موسسه فرهنگی هنری غدیرستان کوثر نبی صلی الله علیه و آله و سلم

 

غدیر,غدیرخم,غدیرشناسی

غدیر