چاپ کردن این صفحه

موضوع ۵: رضایت خداوند از ابلاغ پیامبر صلی الله علیه و آله

پیامبر صلی الله علیه و آله در روز غدیر خم پس از ابلاغ آنچه از طرف خدا در مورد امیرالمومنین علی علیه السلام نازل شده بود مهر رضایت پروردگار رادرآیه 3 سوره مائده ، بر رسالت خویش مشاهده نموده و آنحضرت ابلاغ ولایت را باعث رضایت و عدم آن را موجب ابطال زحمات ۲۳ ساله خویش دانسته و می‌فرمایند: «...وَکُلُّ ذالِکَ لایَرْضَی الله مِنّی إِلاّ أَنْ أُبَلِّغَ ما أَنْزَلَ الله إِلَی فی حَقِّ عَلِی....» «..و همه اینها خدا را از من راضی و خشنود نمی گرداند مگر آنکه آنچه به سوی من در مورد حق علی علیه السلام نازل فرموده ابلاغ کنم...»


چقدر این ابلاغ ولایت و انتصاب امیر المومنین علیه السلام به امر الهی مهم است که خداوند اعلان آن را به مردم موجب رضایت خویش میداند و با آن دین خویش را کامل کرده و نعمت را تمام.

نتایج حاصل از این موضوع:
1. پیامبر هدفی جز اطاعت و جلب رضایت پروردگار در مورد اعلان ولایت ندارد .
2. طرح رضایت پروردگار پس از بیان آزار و اذیت منافقان در خطبه غدیر بدین معناست که گرچه منافقین، مخالف این ابلاغ هستند و راضی به این امر نمی باشند لکن پیامبر صلی الله علیه و آله رضایت خالق را بر رضایت مخلوق و انتصاب الهی را بر انتخاب بشری ترجیح داده و امیرالمومنین علیه السلام را معرفی می نماید.
3. بشریت باید بر آنچه خداوند به آن راضی هست راضی بوده و سر تسلیم و تعظیم فرود آورند.
4. خداوند دلیل رضایت را پس از ابلاغ پیامبر صلی الله علیه و آله نزول آیه ۳ سوره مائده قرارداده و با بیان «رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً» از دینِ با علی بن ابیطالب راضی می گردد.
5.ادعای امامت بر مسلمین توسط غیر از ائمه ی معرفی شده در غدیر، موجب نارضایتی خداوند است و پیامبر صلی الله علیه و آله در خطبه غدیر از آنها به عنوان امامان دعوت کننده به سوی آتش یاد می نمایند.
برگرفته از کتاب شرح موضوعی خطبه غدیر (محمدرضا شریفی)