و همچنين زيارت مشاهد مشرفه معصومين عليهم السلام
(مسار الشيعة: ص ٣۵)
مستحب است.
..........................................
- وفات حضرت زينب سلام الله عليها:
وفات مظلومانه و غريبانه امّ المصائب حضرت فاطمه صغرى عقيله بنى هاشم زينب كبرى سلام الله عليها در شب يكشنبه ١۵ رجب سال ۶٢ ه ق به وقوع پيوسته است.
(زينب الكبرى سلام الله عليها (نقدى): ص ١١۴. معالى السبطين: ج ٢، ص ٣٩٢)
در مدت يك سال بعد از واقعه كربلا، زندگانى آن حضرت همراه با اشك و آه و خاطرات اسارت و كربلا سپرى گشت. در عظمت آن مخدره همين بس كه به فرموده صدوق رحمة الله، از جانب امام حسين عليه السلام نيابت خاصه داشته است، و تا هنگامی كه بيمارى امام زين العابدين عليه السلام تمام نشده بود، اين نيابت ادامه داشت.
(شجره طوبى: ج ٢، ص ٣٩٢)
.........................................
- نام گذارى حضرت:
هنگام ولادت جبرئيل از جانب خداوند متعال بر پيامبر صلّى الله عليه و آله نازل شد و عرض كرد: «يا رسول الله، اسم اين دختر را زينب بگذار». آنگاه جبرئيل گريست. پيامبر صلّى الله عليه و آله پرسيد: سبب اين گريه چيست ؟ عرض كرد: همانا اين دختر از آغاز زندگانى تا پايان روزگار در اين سراى ناپايدار با رنج و درد و بلا خواهد زيست. گاهى به درد مصيبت شما يا رسول الله مبتلا می شود، و گاهى در ماتم مادرش و گاهى در مصيبت پدر و گاهى به درد فراق برادرش حسن مجتبى عليه السلام دچار خواهد شد. از همه بالاتر به مصائب كربلا و نوائب دشت نينوا گرفتار می شود چنانكه مويش سفيد و قامتش خميده خواهد گرديد.
اين خبر را اهل بيت عليهم السلام شنيدند و اندوهناك و گريان شدند. پيامبر صلّى الله عليه و آله صورت بر صورت حضرت زينب سلام الله عليها نهاد و گريست. حضرت صديقه طاهره سلام الله عليها فرمود: يا ابتا، اين گريه براى چيست ؟ خداوند ديده هاى تو را نگرياند. فرمود: اى فاطمه، بعد از من و تو اين دختر دچار بلاها و مصائبى می شود. حضرت صديقه سلام الله عليها فرمود: چه ثواب دارد آن كسى كه بر دخترم زينب سلام الله عليها گريه كند؟ آن حضرت فرمود: «اى پاره تنم و اى نور چشمم، ثواب كسى كه بر بر او و بر مصائب او گريه كند مانند ثواب كسى است كه بر برادرش حسين گريه كند». سپس نام آن حضرت را «زينب» نهاد.
(رياحين الشريعة: ج ٣، ص ٣٨ - ٣٩)
آن حضرت يك سال و چند ماه بعد از واقعه كربلا با قلبى پر از اندوه از مصائب كربلا در خانه خود رحلت فرمودند و در همان خانه دفن شدند. در وفات آن مخدره مظلومه روزهاى ١۴ رجب و دهم ماه رمضان را هم گفته اند.
(الوقايع و الحوادث: ج ١، ص ١١٣)
.......................................
- تغيير قبله :
در روز ١۵ رجب سال ٢ ه ق قبله از بيت المقدّس به سوى كعبه تغيير پيدا كرد. اين برنامه در نماز ظهر در مسجد بنى سالم مدينه اتفاق افتاد و اين مسجد بعد از آن به مسجد ذو القبلتين ناميده شد.
(مسار الشيعة: ص ٣۵. وقايع الايام: ج ١، ص ١۵۵. فيض العلام: ص ٣۰٨. قلائد النحور: ج رجب، ص ١۵١.مصباح كفع می : ج ٢، ص ۵٩٨. مصباح المتهجد: ص ٧۴٢. بحار الانوار: ج ٩٨، ص ٣۴۵)
.........................................
- خروج از شعب ابى طالب عليه السلام:
در اين روز حضرت ختمی مرتبت صلّى الله عليه و آله از شعب ابى طالب عليه السلام خارج شدند.
(مصباح المتهجد: ص ٧۴١. فيض العلام: ص ٣۰٨. قلائد النحور: ج رجب، ص ١۴۵. مصباح كفع می : ج ٢، ص ۵٩٩. بحار الانوار: ج ٩٧، ص ۵٩٨)
.........................................
- شهادت امام صادق عليه السلام:
شهادت امام صادق عليه السلام به روايتى در سال ١۴٨ ه ق در چنين روزى بوده است.
(اعلام الورى: ج ١، ص ۵١۴. روضة الواعظين: ج ١، ص ٢١٢)
