آغاز و ادامه و پايان عالم با غدير
آفرينش، با روح و ملكوتِ غدير كه همان ولايت و مودّت و محبت آل عصمت عليهم السلام است آغاز شده و با همان حقيقت پايان خواهد پذيرفت. هيچ كدام از ما افراد بشر، نه شاهد آفرينش عالم بوده ايم، و نه منبع مطمئن و آگاهى براى دانستن چگونگى آفرينش داريم، جز كلام بزرگوارانى كه عصمت و پاكى و درستى گفتارشان را آفريدگار عالَم تأييد فرموده(50)، كه همانان گواه آفرينش بودهاند و گفتارشان سند مستند است.
حضرت باقرالعلوم عليه السلام میفرمايد: «لَقَدْ خَلَقَ اللَّهُ جَلَّ ذِكرُهُ- لَيلَةَ القَدرِ اَوَّلَ ما خَلَقَ الدُّنيا ...»(51): «پروردگار كه ذكرش جليل و با عظمت است، شب قدر را در همان ابتداى آفرينش دنيا خلق فرمود ...».
امام صادق عليه السلام در پاسخ شخصى كه پرسيد: فضيلت شب قدر چيست؟ فرمود: «نَزَلَت وَلايَةُ اَميرِالمُؤمِنينَ عليه السلام فيها»(52) : «ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام در آن شب نازل شده است».
دوباره پرسيد: در همان شب قدرى كه در ماه مبارك رمضان ما اميد میبريم؟ فرمود: «نَعَم، هِىَ لَيلَةٌ قُدِّرَت فيهَا السَّماواتُ وَ الاَرضُ وَ قُدِّرَت وَلايَةُ اَميرِالمُؤمِنينَ عليه السلام فيها»(53): «آرى، شب قدر همان شبى است كه در آن آسمانها و زمين آفريده شده و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام در آن شب مقدّر شده است».
در زيارت شريفه جامعه كبيره كه عصاره اى مختصر و در عين حال گويا و جامع از فضائل خاندان عصمت و طهارت عليهم السلام است، به تعليم و آموزش حجت بالغه حق حضرت امام هادى عليه السلام چنين عرضه میداريم: «... بِكُم فَتَحَ اللَّهُ ...»(54) : «به وجود شما خداوند آفرينش را گشوده و آغاز نمود».
در حديث شريف كساء چنين آمده است: «هنگام تجمّع خمسه طيبه عليهم السلام در زير كساء، پروردگار متعال به فرشتگان چنين خطاب فرمود: «يا مَلائِكَتى و يا سُكّانَ سَماواتى، اِنّى ما خَلَقتُ سَماءً مَبنِيَّةً وَ لا اَرضاً مَدحِيَّةً وَ لا قَمَراً مُنيراً وَ لا شَمساً مُضيئَةً وَ لا فَلَكاً يَدورُ وَ لا بَحراً يَجرى وَ لا فُلكاً يَسرى اِلاّ فى مَحَبَّةِ هؤلاءِ الخَمسَةِ الَّذينَ هُم تَحتَ الكِساءِ ...»(55) : «اى ملائكه من و اى ساكنان آسمانهاى من! نيافريدم آسمانى بنا شده، و نه زمينى گسترده شده، و نه ماهى نور دهنده، و نه خورشيدى روشنايى دهنده، و نه فَلَكى كه دور زَنَد، و نه دريايى كه جارى شود، و نه كِشتى كه سير نمايد، مگر در محبت اين پنج نفر كه در زير كساء قرار دارند ...».
ابلاغ غدير مهمترين رسالت رسولان
مهمترين رسالت رسولان در طول تاريخ، پيام و روح و ملكوت غدير يعنى «ولايت» بوده است. به اين احاديث توجه فرماييد:
امام صادق عليه السلام فرمود: «وَلايَتُنا وَلايَةُ اللَّهِ الَّتى لَم يُبعَث نَبِىٌّ قَطُّ اِلا بِها»(56) : «ولايت ما ولايت الهى است، كه هيچ پيامبرى جز به اين ولايت فرستاده نشده است».
و نيز فرمود: «ما مِن نَبِىٍّ جاءَ قَطُّ اِلاّ بِمَعرِفَةِ حَقِّنا وَ تَفضيلِنا عَلَى مَن سِوانا»(57): «خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نفرمود مگر همراه با معرفت و شناخت حقّ ما و تفضيل و برترى ما بر ديگران».
امام باقر عليه السلام فرمود: «ما تَكامَلَت النُّبُوَّةُ لِنَبىٍّ حتّى اَقَرَّ بِفَضلِها وَ مَحَبَّتِها، يَعنِى الصِّديقَةَ الطّاهِرَةَ فاطِمَةَ الزَّهراءَعليها السلام»(58) : «نبوت و پيامبرى براى هيچ پيامبرى كامل نشد تا آنگاه كه به برترى و محبت حضرت فاطمه زهراعليها السلام اقرار نمود».
قيام و حركت امام عصرعليه السلام با پيام غدير
چون ظهور دولت فرخنده حضرت ولى عصر امام زمان عليه السلام - كه جانمان فدايش باد - فرا رسد، حضرتش دارنده و كامل كننده پيام تمامى پيامبران و جانشينان در رساندن «پيام غدير» يعنى «ولايت» خواهد بود. بر اين اساس آن حضرت با پيام غدير بپا میخيزد، و با پيام غدير حركت مینمايد، و با پيام غدير پايان مى برد.
همانگونه كه تا ويروس ها و بيمارى ها از پيكر يك فرد نابود نشود، ويتامينها و تقويتها مؤثر و نافع واقع نخواهد شد، همين طور تا از پيكره دينِ الهى ويروس هاى پليد و ميكروبهاى مخرِّب دور نشود، دين پروردگار جلوه نخواهد كرد و نمىتواند آن گونه كه هست چهره بنمايد مگر آنكه ويروسهاى مخرّب دين نابود شوند.
بر همين اساس، قبل از هر گونه گزارش از تلاشهاى حضرت ولى عصر عليه السلام كه جهت گسترش «پيام غدير» انجام میدهند، گزارشى جالب از دفع ويروسها و پليدیهاى مخرّب شريعت توسط آن حضرت ملاحظه مینماييم، كه از راههاى گوناگون وارد دين شده است.
بايد بدانيم كه در هر مرحله از اصول دين، اول نفى و سپس اثبات آمده است. در توحيد، اول «لا اِلهَ» و نفى آلِهه و خدايان دروغين، و سپس «اِلاَّ اللَّهُ» آمده است. در رسالت هم، نخست نفى پيامبران دروغين نظير مُسَيلمه ها و سجاح ها، و سپس شهادت به نبوت حضرت خات معليه السلام آمده است. در امامت نيز، اول نفى خلفاى دروغين و غاصب، و سپس اقرار به امامت امامان راستين اميرالمؤمنين و اولاد معصومش عليهم السلام وارد شده است.
آفرينش با غدير پايان مى يابد
آفرينش با حقيقت ولايت اهل بيت عليهم السلام پايان خواهد يافت، همان گونه كه در زيارت جامعه كبيره میخوانيم: «بِكُم يُختَم ...»(59) : «به شما آفرينش پايان خواهد يافت».
امام كاظم عليه السلام در تفسير آيه مباركه «اِنَّ اِلَينا اِيابَهُم، ثُمَّ اِنَّ عَلَينا حِسابَهُم»(60) : «سپس البته بازگشت آنان به سوى ماست، و آنگاه حساب و جزاى اعمال نيك و بد آنها بر ما خواهد بود»، فرمود: «يا سَماعَةُ، اِلَينا اِيابُ هذَا الخَلقِ وَ عَلَينا حِسابُهُم ...»(61) : «اى سماعه، بازگشت اين خلق به سوى ماست و حسابشان بر ماست ...».
امام زين العابدين عليه السلام در تفسير آيه "كُلُّ مَن عَلَيها فانٍ، وَ يَبقى وَجهُ رَبِّكَ ذُو الجَلالِ وَ الاِكرامِ»(62) : «هر كس كه روى زمين است دستخوش فنا و مرگ است و وجه پروردگارت باقى میماند كه صاحب جلال و عظمت و اكرام است»؛ حضرت فرمود: «نَحنُ الوَجهُ الَّذى يُؤتىَ اللَّهُ مِنهُ»(63) : «ما هستيم آن وجه و جهتى كه به سوى خدا از آن وجه و جهت بايد آمد».
امام صادق عليه السلام فرمود: «نحن وجه اللَّه»(64) : «وجه الهى ما هستيم».
در فرمايش ديگر امام صادق عليه السلام به شيوه شعر فرمود:
لِكُلِّ اُناسٍ دَولَةٌ يَرقَبونَها
وَ دَولَتُنا آخِرَ الدَّهرِ يَظهَرُ(65)
«براى هر گروهى از مردم دولتى است، كه آن را انتظار مى برند، و دولت ما در آخر روزگار ظاهر خواهد شد».
از عقائد حقه و باورهاى يقينى ما اعتقاد به رجعت است، يعنى بازگشت اميرالمؤمنين و امام حسين عليهما السلام و عده اى از شهداء و مؤمنين كه قبل از قيام قيامت خداوند با قدرت قاهره اش آنان را زنده فرمايد، تا دولت حق تشكيل داده و حكومت فرمايند؛ و مخالفينِ آن پاكان و قاتلين آنها را نيز براى سزاى اعمالشان زنده خواهد نمود. به اميد آن روز ...
منابع و مآخذ
1 . احقاق الحق و ازهاق الباطل، قاضى نور اللَّه شوشترى، ناشر: مكتبة آية اللَّه المرعشى، قم، چاپ اول، 1409 ه. ق.
2 . امالى، شيخ صدوق، ناشر: اعلمى، بيروت، چاپ پنجم، 1400 ق.
3 . بحار الانوار، علامه مجلسى، ناشر: اسلاميه، تهران، سال چاپ: مختلف، نوبت چاپ: مكرر.
4 . البلد الامين و الدرع الحصين، عاملى، كفعمى، ابراهيم بن على.
5 . تفسير نور الثقلين، عروسى حويزى عبد على بن جمعه، ناشر: انتشارات اسماعيليان، قم، چاپ چهارم، 1415 ق.
6 . تهذيب الاحكام، طوسى، ابوجعفر محمد بن حسن، ناشر: دار الكتب الاسلامية، تهران، چاپ چهارم، 1407 ه. ق.
7 . حلية الابرار فى احوال محمد و آله الاطهارعليهم السلام، بحرانى، سيد هاشم بن سليمان، ناشر: مؤسسة المعارف الاسلامية، قم، چاپ اول، 1411 ق.
8 . دلائل الامامة، طبرى آملى صغير، محمد بن جرير بن رستم، ناشر: بعثت، قم، چاپ اول، 1413 ق.
9 . روضة الواعظين، فتّال نيشابورى، ناشر: انتشارات رضى، قم، چاپ اول.
10 . عوالم العلوم و المعارف والاحوال، بحرانى اصفهانى، عبداللَّه بن نور اللَّه، محقق و مصحح: موحد ابطحى اصفهانى، محمد باقر، ناشر: مؤسسة الامام المهدىعليه السلام،قم، چاپ دوم، 1382 ش.
11 . عيون اخبار الرضاعليه السلام، شيخ صدوق، ناشر: نشر جهان، تهران، چاپ اول، 1378 ق.
12 . كليات مفاتيح الجنان، قمى، عباس، ناشر: اسوه، قم.
13 . مدينة معاجز الائمة الاثنى عشرعليهم السلام، بحرانى، سيد هاشم بن سليمان، ناشر: مؤسسة المعارف الإسلامية، قم، چاپ اول، 1413 ق.
14 . المزار الكبير، مشهدى، حائرى، محمد بن جعفر، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، قم، چاپ اول، 1419 ق.
15 . مستدرك الوسائل، نورى، محدث، ميرزا حسين، ناشر: مؤسسة آل البيتعليهم السلام، بيروت، لبنان، چاپ اول، 1408 ه. ق.
16 . المصباح للكفعمى، عاملى، كفعمى، ابراهيم بن على، ناشر: دار الرضى (زاهدى)، قم، چاپ دوم، 1405 ه. ق.
17 . من لا يحضره الفقيه، قمّى، صدوق، محمّد بن على بن بابويه، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، قم، چاپ دوم، 1413 ه. ق.
18 . مهدى موعود، ترجمه جلد سيزدهم بحار، علامه مجلسى، مترجم على دوانى، ناشر: دار الكتب الاسلاميه، تهران، چاپ بيست و هشتم، 1378 ش.