5. علم خداوند

مرحوم طريحي در ماده «علم» در بيان «عالم» بودن خدا مي گويد: « خداوند به حقيقتِ و هستيِ هر چيزي كه ممكن است دانسته شود عالم مي باشد، چه آن معلوم واجب، ممكن، ممتنع، كلّي و يا جزئي باشد؛ به اين خاطر كه ذات او نسبت به همه ي ممكنات مساوي است [و فرقي بين معلومات وجود ندارد]. » (1)