بَعْدَکَ وَ أَخْرِجُ مِنْ أَصْلابِکُمَا الذُّرِّیَّهَ الطّاهِرَهَ وَ الاَْئِمَّهَ الْمَعْصُومِینَ خُزّانَ عِلْمِی فَلَوْلاکُمْ لَما خَلَقْتُ الدُّنْیا وَ الاْخِرَهَ وَ لاَ الْجَنَّهَ وَ لاَ النّارَ، یا مُحَمَّدُ، تُحِبُّ أَنْ تَراهُمْ؟ قُلْتُ: نَعَمْ یا رَبِّ. فَنُودِیتُ: یا مُحَمَّدُ، اِرْفَعْ رَأْسَکَ فَرَفَعْتُ رَأْسِی فَإِذا أَنْوارُ عَلِیٍّ وَ فاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِیِّ بْنِ مُوسی وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ الْحُجَّهُ یَتَلاَْلاَُ بَیْنِهِمْ کَأَنَّهُ کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ، فَقُلْتُ: یا رَبِّ مَنْ هؤُلاءِ وَ مَنْ هذا؟ فَنُودِیتُ: یا مُحَمَّدُ هُمُ الاَْئِمَّهُ بَعْدَکَ الْمُطَهَّرُونَ مِنْ صُلْبِکَ وَ هذَا الْحُجَّهُ الَّذِی یَمْلاَُ الاَْرْضَ قِسْطآ وَ عَدْلاً وَ یَشْفِی صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِینَ.»

رسول خدا(صلیالله علیه و آله و سلم) فرمودند :

«وقتی به آسمانها عروج داده شدم، جایی رسیدم که جبرئیل میخواست مرا ترک کند، گفتم: دوست من! مرا در چنین جایگاهی تنها میگذاری؟ جبرئیل عرضه داشت: من نمیتوانم از این مقام بالاتر بروم، چون اگر بالا بروم بالهایم میسوزد.

سبس نوری مرا احاطه کرد. پس خداوند بر من وحی فرمود: "ای محمّد! همانا من از همه بندگان روی زمینم آگاه شدم. از میان آنها تو را انتخاب نموده، و پیامبر قرار دادم. پس بار دوم هم که به زمین نگاه کردم، از میان همه مردم روی زمین، علی (علیه السلام) را انتخاب نموده، و او را جانشین تو قرار دادم و او بعد از تو امام و وارث عِلم تو است.

و از صُلب شما دو نفر، نسلهای پاکی را بیرون میآورم که آنها امامان معصوم و وارثان علم من هستند.

اگر وجود شما دو نفر نبود، من نه دنیا را خلق میکردم، نه آخرت را و نه بهشت را و نه جهنّم را. ای محمّد! میخواهی آن فرزندانت را ببینی؟" گفتم : بلی، ای پروردگار! خطاب آمد که سرت را بلند کن. من سرم را بلند کردم. در آن هنگام، نور علی و فاطمه و حسن و حسین و علیّ بن الحسین و محمّد بن علی و جعفر بن محمّد و موسی بن جعفر و علیّ بن موسی و محمّد بن علی و علیّ بن محمّد و حسن بن علی : را دیدم، و حجّت (علیه السلام) که در بین همه آنان مانند ستارهای درخشنده نورافشانی مینمود. عرضه داشتم: خدایا! اینها چه کسانی هستند (و چه مقامی‌دارند) و این نور، کیست؟ ندا آمد: "ای محمّد! اینان امامان پاک بعد از تو هستند و از صُلب تو و علی (علیه السلام) بیرون میآیند و این نور، ]مهدی (علیه السلام)[ حجّت من است که زمین را پُر از عدل و داد میکند و قلب مؤمنان را شفا میبخشد".»

برگرفته از کتاب یک حرف از هزاران