غدیر
  • 03134490296
  • 09118000109
  • این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
پنج شنبه, 03 اسفند 1396 07:08

نقل روايت - بيان ظلم به صاحب غدير

وَ قَالَ عَبْدُ الْحَمِيدِ بْنُ أَبِي الْحَدِيدِ فِي شَرْحِ نَهْجِ الْبَلَاغَةِ رُوِيَ أَنَّ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَاقِرَ عليه السلام قَالَ لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ يَا فُلَانُ مَا لَقِينَا مِنْ ظُلْمِ قُرَيْشٍ إِيَّانَا وَ تَظَاهُرِهِمْ عَلَيْنَا وَ مَا لَقِيَ شِيعَتُنَا وَ مُحِبُّونَا مِنَ النَّاسِ

إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلي الله عليه واله قُبِضَ وَ قَدْ أَخْبَرَ أَنَّا أَوْلَى النَّاسِ بِالنَّاسِ فَتَمَالَأَتْ عَلَيْنَا قُرَيْشٌ حَتَّى أَخْرَجَتِ الْأَمْرَ عَنْ مَعْدِنِهِ وَ احْتَجَّتْ عَلَى الْأَنْصَارِ بِحَقِّنَا وَ حُجَّتِنَا تَدَاوَلَتْهَا قُرَيْشٌ وَاحِدٌ بَعْدَ وَاحِدٍ حَتَّى رَجَعَتْ إِلَيْنَا فَنَكَثَتْ بَيْعَتَنَا وَ نَصَبَتِ الْحَرْبَ لَنَا وَ لَمْ يَزَلْ صَاحِبُ الْأَمْرِ فِي صَعُودٍ كَئُودٍ حَتَّى قُتِلَ فَبُويِعَ الْحَسَنُ ابْنُهُ وَ عُوهِدَ ثُمَّ غُدِرَ بِهِ وَ أُسْلِمَ وَ وَثَبَ عَلَيْهِ أَهْلُ الْعِرَاقِ حَتَّى طُعِنَ بِخَنْجَرٍ فِي جَنْبِهِ وَ انْتُهِبَ عَسْكَرُهُ وَ عُولِجَتْ خَلَاخِيلُ أُمَّهَاتِ أَوْلَادِهِ فَوَادَعَ مُعَاوِيَةَ وَ حَقَنَ دَمَهُ وَ دِمَاءَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ هُمْ قَلِيلٌ حَقَّ قَلِيلٍ ثُمَّ بَايَعَ الْحُسَيْنَ عليه السلام مِنْ أَهْلِ الْعِرَاقِ عِشْرُونَ أَلْفاً ثُمَّ غَدَرُوا بِهِ وَ خَرَجُوا عَلَيْهِ وَ بَيْعَتُهُ فِي أَعْنَاقِهِمْ فَقَتَلُوهُ ثُمَّ لَمْ نَزَلْ أَهْلَ الْبَيْتِ نُسْتَذَلُّ وَ نُسْتَضَامُ وَ نُقْصَى وَ نُمْتَهَنُ وَ نُحْرَمُ وَ نُقْتَلُ وَ نَخَافُ وَ لَا نَأْمَنُ عَلَى دِمَائِنَا وَ دِمَاءِ أَوْلِيَائِنَا وَ وَجَدَ الْكَاذِبُونَ الْجَاحِدُونَ لِكَذِبِهِمْ-وَ جُحُودِهِمْ مَوْضِعاً يَتَقَرَّبُونَ بِهِ إِلَى أَوْلِيَائِهِمْ وَ قُضَاةِ السَّوْءِ وَ عُمَّالِ السَّوْءِ فِي كُلِّ بَلْدَةٍ فَحَدَّثُوهُمْ بِالْأَحَادِيثِ الْمَوْضُوعَةِ الْمَكْذُوبَةِ وَ رَوَوْا عَنَّا مَا لَمْ نَقُلْهُ وَ لَمْ نَفْعَلْهُ لِيُبَغِّضُونَا إِلَى النَّاسِ وَ كَانَ عِظَمُ ذَلِكَ وَ كِبَرُهُ زَمَنَ مُعَاوِيَةَ بَعْدَ مَوْتِ الْحَسَنِ عليه السلام فَقُتِلَتْ شِيعَتُنَا بِكُلِّ بَلْدَةٍ وَ قُطِّعَتِ الْأَيْدِي وَ الْأَرْجُلُ عَلَى الظِّنَّةِ وَ كَانَ مَنْ ذُكِرَ بِحُبِّنَا وَ الِانْقِطَاعِ إِلَيْنَا سُجِنَ أَوْ نُهِبَ مَالُهُ أَوْ هُدِمَتْ دَارُهُ ثُمَّ لَمْ يَزَلِ الْبَلَاءُ يَشْتَدُّ وَ يَزْدَادُ إِلَى زَمَانِ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ زِيَادٍ قَاتِلِ الْحُسَيْنِ عليه السلام ثُمَّ جَاءَ الْحَجَّاجُ فَقَتَلَهُمْ كُلَّ قَتْلَةٍ وَ أَخَذَهُمْ بِكُلِّ ظِنَّةٍ وَ تُهَمَةٍ حَتَّى إِنَّ الرَّجُلَ لَيُقَالُ لَهُ زِنْدِيقٌ أَوْ كَافِرٌ أَحَبُّ إِلَيْهِ مِنْ أَنْ يُقَالَ شِيعَةُ عَلِيٍّ وَ حَتَّى صَارَ الرَّجُلُ الَّذِي يُذْكَرُ بِالْخَيْرِ وَ لَعَلَّهُ يَكُونُ وَرِعاً صَدُوقاً يُحَدِّثُ بِأَحَادِيثَ عَظِيمَةٍ عَجِيبَةٍ مِنْ تَفْضِيلِ مَنْ قَدْ سَلَفَ مِنَ الْوُلَاةِ وَ لَمْ يَخْلُقِ اللَّهُ تَعَالَى شَيْئاً مِنْهَا وَ لَا كَانَتْ وَ لَا وَقَعَتْ وَ هُوَ يَحْسَبُ أَنَّهَا حَقٌّ لِكَثْرَةِ مَنْ قَدْ رَوَاهَا مِمَّنْ لَمْ يُعْرَفْ بِكَذِبٍ وَ لَا بِقِلَّةِ وَرَعٍ.
روايت شده: امام محمّد باقر عليه السّلام به بعضى از ياران خود فرمود: اى فلانى! چه ظلم و ستمها كه از قريش بما رسيد! چه مصيبت و سختى كه شيعيان و دوستان ما از اين مردم كشيدند! پيغمبر خدا صلّى اللَّه عليه و آله در حالى از دنيا رفت كه خبر داد: ما از اين مردم بمقام خلافت سزاوارتريم.ولى گروه قريش بر عليه ما اجتماع نمودند تا اينكه حق را از حق‏دار گرفتند.قريش دليل و برهانهاى ما را برخ انصار كشيدند. قريش هر كدام پس از ديگرى اين موضوع را متداول داشتند تا اينكه بما بازگشت آنگاه بيعت ما را شكستند و بيرق جنگ را در مقابل ما برافراشتند و صاحب مقام خلافت يعنى حضرت امير همچنان دچار سختى شديد بود تا اينكه كشته شد.
سپس با پسرش حسن عهد و بيعت شد، آنگاه وى را تنها نهادند تا تسليم شد. پس از آن اهل عراق بر حمله كردند تا اينكه خنجر به پهلويش زده شد و لشكرش را غارت نمودند و خلخال‏هاى مادران فرزندان او ربوده شد، پس از اين جريان بود كه امام حسن با معاويه صلح و سازش كرد و خون خويشتن و اهل خود را حفظ نمود و آنان آن طور كه بايد و شايد قليل بودند.پس از امام حسن امام حسين با بيست و چهار هزار (000، 24) نفر از اهل عراق بيعت كرد و آنان نسبت به آن حضرت عهدشكنى نمودند، در حالى كه بيعت امام حسين بر گردن ايشان بود بر آن حضرت خروج كردند و او را كشتند.سپس ما اهل بيت دائما: ذليل، مظلوم، تبعيد، غرق محنت، محروم مقتول و خوفناك ميباشيم، خون ما و دوستان در امان نخواهد بود. ولى دروغگويان و منكرين حق بوسيله دروغ و انكارى كه دارند در هر شهرى نزد دوستان خود و قاضيان تبه كار و گماشتگان بد رفتار تقرب پيدا مى‏كنند. اخبار و احاديث جعلى و ساختگى براى آنان نقل مى‏نمايند، سخنان در باره ما مى‏گويند كه ما نگفته و انجام نداده‏ايم، تا ما را مورد غضب مردم قرار دهند.اين اعمال اكثرا پس از شهادت امام حسن عليه السّلام در زمان معاويه انجام مى‏شد؛ لذا شيعيان ما در هر شهرى كه بودند كشته مى‏شدند، چه دست و پاها كه قطع مى‏شد!! هر كسى محبت ما را ياد آور و متوجه ما ميگرديد يا زندانى ميشد، يا مال او را به يغما مى‏بردند، يا خانه‏اش را خراب ميكردند.پس از اين جريان بود كه بلاء و گرفتارى همچنان شديد و زياد مى‏شد تا زمان عبيد اللَّه بن زياد كه قاتل امام حسين عليه السّلام بود. سپس حجاج ابن يوسف روى كار آمد و همه آنان را كشت و ايشان را به هر نحوه مظنه و تهمت ميگرفت، حتى كار بجائى رسيده بود كه كسى را كه زنديق و كافر ميگفتند نزد حجاج محبوب‏تر بود از اينكه بگويند: شيعه على است. حتى اينكه مردى كه او را بخير ياد مى‏كردند- و چه بسا مردى بود پرهيزكارو راستگو- احاديث بزرگ و عجيب نقل ميكرد، از قبيل: فضيلت واليان گذشته كه خدا چيزى از آنها را خلق نكرده بود، آن طور مطالب اصلا نبوده‏اند و واقع نشده‏اند و مع ذلك حجاج گمان ميكرد: اين گونه احاديث بر حق است، زيرا افراد كثيرى كه بدروغ و پرهيز كار نبودن معروف نبودند اين گونه اخبار و احاديث را نقل ميكردند.

بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏44، ص: 69
زندگانى حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام ( ترجمه جلد 44 بحار الأنوار)، ص: 62

موسسه فرهنگی هنری غدیرستان کوثر نبی صلی الله علیه و آله و سلم

 

غدیر,غدیرخم,غدیرشناسی

غدیر