غدیر
  • 03134490296
  • 09118000109
  • این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
چهارشنبه, 02 اسفند 1396 10:19

تفسير قرآن-يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ ما قالُوا وَ لَقَدْ قالُوا كَلِمَةَ الْكُفْرِ

سلام عن ابان بن تغلب قال سمعت ابا عبد اللّه (ع) يحدث عن ابى جعفر (ع) قال: لما ان نصب رسول اللّه ص عليا (ع) يوم الغدير فقال من كنت مولاه فعلى مولاه

اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و احب من احبه و و ابغض من ابغضه و انصر من نصره فقال ابو فلان و فلان كلمة خفية ما نالوا ما رفع خسيسة ابن عمه لو يستطيع ان يجعله نبيا لفعل و ايم اللّه لئن هلك لنزيلنه عما يريد قال فسمعها شاب من الانصار فقال اما و اللّه لقد سمعت مقالتكما و ايم اللّه لابلغن رسول اللّه ص ما قلتما فناشداه اللّه ان لا يفعل فابى الا ان يبلغ رسول اللّه ص ما قالا فقالا له اجهد جهدك فاتى رسول ص فاخبره بمقالتهما فبعث اليهما رسول اللّه ص فدعاهما فلما جاء آوراى الشاب عنده عرفا انه بلغه فقال ص لهما ما حملكما على ما قلتما يا ابا فلان و فلان فحلفا باللّه الذى لا اله الا هو انهما ما قالا شيئا من ذلك فاقبل رسول اللّه ص على الانصارى فقال يا اخا الانصار ما حملك ان تكذب على شيخى قريش فود الانصارى ان الارض خسفت به و انه لم يقل شيئا من ذلك قال فدعا اللّه ان ينزل عذره قال فاتاه جبرئيل فى ساعة لم يكن يأتيه فيها و انزل عليه‏يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ ما قالُوا وَ لَقَدْ قالُوا كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَ كَفَرُوا بَعْدَ إِسْلامِهِمْ وَ هَمُّوا بِما لَمْ يَنالُوا وَ ما نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْناهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ فَإِنْ يَتُوبُوا يَكُ خَيْراً لَهُمْ وَ إِنْ يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذاباً أَلِيماً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ فِي الْأَرْضِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ فقال ابو عبد اللّه (ع) و اللّه لقد توليا و ما تابا.

هنگامى كه پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله در روز غدير على عليه السلام را منصوب كرد و فرمود:
«مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ، اللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ احِبَّ مَنْ احَبَّهُ وَ ابْغِضْ مَنْ ابْغَضَهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ»، ابوبكر و عمر مخفيانه گفتند: اين قدر كه مقامِ پست پسر عمويش را بالا مى‏برد هنوز به آرزوى خود نرسيده است. اگر مى‏توانست او را پيامبر قرار دهد چنين مى‏كرد! به خدا قسم اگر هلاك شود او را از قصدى كه دارد دور مى‏كنيم!!
جوانى از انصار (بُرَيْده) سخن آن دو را شنيد و گفت: به خدا قسم سخن شما را شنيدم و به خدا قسم آنچه را گفتيد به پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله خواهم رساند. آن دو او را به خدا قسم دادند كه خبر ندهد، ولى او نپذيرفت و اعلام كرد كه گفته آنان را خبر خواهد داد. ابوبكر و عمر به او گفتند: هر تلاشى مى‏توانى انجام ده!!
بُرَيده نزد پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله آمد و گفته آن دو را به حضرت خبر داد. پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله سراغ آنان فرستاد و آنان را فرا خواند. وقتى آمدند و آن جوان را نزد حضرت ديدند فهميدند كه او خبر داده است.
پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود: اى ابوبكر و اى عمر! چه باعث شد كه آن سخنان را بگوييد؟ آنان به خداى لا اله الا هو قسم ياد كردند كه در اين باره چيزى‏نگفته‏اند! پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله رو به جوان انصارى كرد و فرمود: اى برادر انصار، چرا بر اين دو نفر دروغ نسبت دادى؟!!
جوان انصارى چنان ناراحت شد كه آرزو كرد زمين او را فرو برده بود و او در اين باره چيزى نگفته بود، و در همان حال از خدا خواست كه صدق او را ثابت كند تا نزد پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله شرمنده نشود.
در همين حال جبرئيل نازل شد، در ساعتى كه معمولًا در آن ساعت نازل نمى‏شد و اين آيه را بر پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله نازل كرد: «يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ ما قالُوا وَ لَقَدْ قالُوا كَلِمَةَ الْكُفْرِ بَعْدَ إِسْلامِهِمْ ...»- تا آخر آيه-: «به خدا قسم ياد مى‏كنند كه نگفته‏اند در حالى كه سخن كفر را بعد از اسلامشان بر زبان جارى ساخته‏اند و تصميم بر كارى گرفتند كه به آن نرسيدند، و از چيزى ناراحت نبودند جز آنكه خدا و رسولش او را از فضل خويش مستغنى سازند. پس اگر توبه كنند براى آنان بهتر خواهد بود و اگر اعراض كنند خداوند آنان را به عذاب دردناكى در دنيا و آخرت معذب مى‏نمايد، و آنان در زمين دوست و ياورى نخواهند داشت» امام صادق عليه السلام فرمود به خدا قسم آنان پشت كردند و توبه ننمودند»

الأصول الستة عشر (ط - دار الشبستري)، المتن، ص: 118

موسسه فرهنگی هنری غدیرستان کوثر نبی صلی الله علیه و آله و سلم

 

غدیر,غدیرخم,غدیرشناسی

غدیر