از دعاهاى بسيار معروف است، علاّمه مجلسى رحمة اللّه فرموده: اين دعا از بهترين دعاهاست و دعاى خضر پيمبر است.
امير المؤمنين عليه السّلام آن را به كميل كه از خواصّ اصحاب آن حضرت بود آموخت و نيز فرموده: در شب هاى نيمه شعبان و در هر شب جمعه خوانده می شود، و برای كفايت از گزند دشمنان و گشوده شدن درهاى روزى و آمرزش گناهان سودمند است.
شيخ طوسى و سيّد ابن طاووس آن را در كتاب هاى دعاى خود آورده اند و من متن اين گنجينه ملكوتى را از «مصباح المتهجد» روايت می نمايم و آن دعاى شريف اين است:

پیامبر صلی الله علیه و آله در فرازی ازخطبه غدیر می فرمایند :

«أَلا إِنَّهُ لا «أَميرَالْمُؤْمِنينَ» غَيْرَ أَخي هذا، أَلا لا تَحِلُّ إِمْرَةُ الْمُؤْمِنينَ بَعْدي لاَِحَدٍ غَيْرِهِ».
«هشدار كه هرگز به جز اين برادرم كسي نبايد اميرالمؤمنين خوانده شود. هشدار كه پس از من امارت مؤمنان براي كسي جز او روا نباشد.»

پیامبر صلی الله علیه وآله در خطبه غدیر می فرمایند :
«مَعَاشِرَ النَّاسِ هَذَا عَلِيٌّ أَنْصَرُكُمْ لِي وَ أَحَقُّكُمْ بِي وَ أَقْرَبُكُمْ إِلَيَّ وَ أَعَزُّكُمْ عَلَيَّ ...».‏

اى گروه مردم! اين على است، كه در همه ی موارد از شما بالاتر است، در يارى‏ رساندن و شايستگى، و نزديكى و قرابت، و عزّت در نزد من برترى دارد ... .

پیامبر صلی الله علیه وآله در خطبه غدیر می فرمایند :

مَعَاشِرَ النَّاسِ هَذَا عَلِيٌّ أَنْصَرُكُمْ لِي وَ أَحَقُّكُمْ بِي وَ أَقْرَبُكُمْ إِلَيَّ وَ أَعَزُّكُمْ عَلَيَّ ...»‏

اى گروه مردم! اين على است، كه در همه ی موارد از شما بالاتر است، در يارى‏ رساندن و شايستگى، و نزديكى و قرابت، و عزّت در نزد من برترى دارد ... .

اگر خوب در ذات این عمل بنگریم، می بینیم که آرمیدن امیرالمومنین علی (علیه السلام) در لیلة المبیت نیز همچون ضربه ی وی در جنگ خندق افضل عبادات جنّ و انس است، زیرا نفس این عمل- که منجرّ به حفظ جان پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) شد- در حقیقت زمينه ساز پیروزی اسلام و گسترش آن در تمام جهان گشت. بنابر اين می توان گفت اگر عبادت تمام انس و جن در طول تاریخ را در یک کفه ترازو قرار دهیم و خوابیدن علی (علیه السلام) در لیلة المبیت را در کفه ی دیگر، باز عمل علی (علیه السلام) بر اعمال تمام جنّ و انس برتری دارد. آن قدر اميرالمومنين علی (علیه السلام) با اين کار نزد خداوند قدر و منزلت يافته اند که به پاس هر نفس در آن شب و به آبروی ايشان هزاران نفر روز قيامت شفاعت می شوند و به بهشت می روند. (5)

پیامبر صلی الله علیه وآله در خطبه غدیرمی فرمایند :
«... وَ الَّذي فَدي رَسُولَ الله بِنَفْسِهِ ... أَمَرْتُهُ عَنِ الله أَنْ يَنامَ في مَضْجَعي، فَفَعَلَ فادِياً لي بِنَفْسِهِ ...».
و همو جان خود را فداي رسول الله نموده و با او همراه بوده است ... از سوی خداوند به او فرمان دادم تا [در شب هجرت] در بستر من بيارامد و او نيز فرمان برده، پذيرفت كه جان خود را فدای من كند... . (1)

4 - عفیف بن قیس کندی می گوید: من در زمان جاهلیت بازرگان عطر بودم. در یکی از سفرهای تجارتی وارد مکه شدم و مهمان عباس (یکی از بازرگانان بزرگ مکه) شدم، در یکی از روزها در مسجدالحرام در کنار عباس نشسته بودم، در این هنگام که خورشید به اوج رسیده بود، جوانی به مسجد در آمد که صورتش همچون قرص ماه نورانی بود، نگاهی به آسمان کرد و سپس رو به کعبه ایستاد و شروع به خواندن نماز کرد، چیزی نگذشت که نوجوانی خوش سیما به وی پیوست و در سمت راست او ایستاد. سپس زنی که خود را پوشانده بود، آمد و در پشت سر آن دو نفر قرار گرفت و هر سه با هم مشغول نماز و رکوع و سجود شدند.

پیامبر صلی الله وآله وسلم درفرازی ازخطبه غدیرمی فرمایند :
أَوَّلُ مَنْ آمَنَ بِالله وَ رَسُولِهِ (لَمْ يَسْبِقْهُ إِلَي الْايمانِ بي أَحَدٌ)، ... وَ الَّذي كانَ مَعَ رَسُولِ الله وَ لا أَحَدَ يَعْبُدُ الله مَعَ رَسُولِهِ مِنَ الرِّجالِ غَيْرُهُ ... أَوَّلُ النّاسِ صَلاةً وَ أَوَّلُ مَنْ عَبَدَالله مَعي».
هيچ مردی از مردان، خدا را با رسولش نپرستيد ... او نخستين مؤمن به خدا و رسول اوست و كسي در ايمان، به او سبقت نجست. تنها اوست كه همراه رسول خدا عبادت خداوند مي¬كرد و جز او كسي چنين نبود. اولين نمازگزار و پرستشگر خدا به همراه من است.

بیست و پنجم ذى الحجة

1 - اولين نماز جمعه امير المؤمنين عليه السلام:

اين روز مقارن است با اولين جمعه ‏اى كه أميرالمؤمنين عليه السلام بعد از بيعت مردم با آن حضرت نماز جمعه خواندند.

(منتخب التواريخ: ص 159)

هجدهم ذى الحجه

1 - عيد غدير:

در اين روز در سال دهم هجرت واقعه غدير در بازگشت از حجة الوداع به وقوع پيوست، و طى سه روز كه كاروان

صد و بيست هزار نفرى حجاج در غدير خم توقف داشتند پيامبر صلّى الله عليه و آله در بلندترين خطبه خود على بن ابى طالب و يازده امام‏ عليهم السلام بعد از او را به عنوان امامان مردم تا روز قيامت معرفى كردند و از همه آن جمعيّت بيعت گرفتند.

ششم ذى الحجه

1 - ازدواج امير المؤمنين و حضرت زهرا عليهم السلام :

در اين روز در سال 2 ه ق، آقا و سرور ما خاتم الانبياء صلّى الله عليه و آله، أميرالمؤمنين عليه السلام را به سيّده نساء عالميان فاطمه زهرا بتول عذراء سلام الله عليها تزويج فرمود.

(تتمة المنتهى: ص 137. بحار الانوار: ج 43، ص 97)

یکم ذى الحجة

1 - عزل ابوبكر از تبليغ سوره برائت:

در اين روز در سال نهم هجرت، ابوبكر از تبليغ سوره برائت عزل شد و سپس پيامبر صلّى الله عليه و آله امیرالمومنین عليه السلام را روانه فرمود كه آيات برائت را از ابوبكر بگيرد و خود بر اهل مكه قرائت فرمايد.

بیست و یکم ماه رمضان
1 - شهادت اميرالمؤمنين عليه السلام:

امام المتقين امیرالمومنین عليه السلام در شب بيست و يكم ماه رمضان مقارن طلوع فجر به شهادت رسيد، در حالى كه از سن مبارك حضرتش 63 سال گذشته بود.
(كافى: ج 2، ص 465. منتهى الامال: ج 1، ص 183. ارشاد: ج 1، ص 19. اعلام الورى: ج 1، ص 309. كشف الغمة: ج 1، ص 436. مناقب خوارز مى : ص 284. العدد القوية: ص 235. ذخائر العقبى: ص 115. مسار الشيعة: ص 10. توضيح المقاصد: ص 24. مصباح كفع مى : ج 2، ص 599. تاريخ الخلفاء: ص 166 - 175)
- در بيستم ماه رمضان اثرات سم در پاهاى مبارك امیرالمومنین عليه السلام ظاهر شد و پاهاى مبارك ورم كرد. (الوقايع و الحوادث: ج 1، ص 265، 271، 294)

نوزدهم ماه رمضان

ضربت خوردن امير المؤمنين عليه السلام:

در 19 ماه رمضان سال 40 ه ق در نماز صبح در مسجد كوفه با شمشيرى مسموم به دست ناپاك ابن ملجم بر فرق مبارك امیرالمومنین عليه السلام ضربت وارد شد.
- در 13 ماه رمضان سال 40 ه ق حضرت مولى الموحدين على بن ابى طالب امیرالمومنین عليه السلام بعد از فارغ شدن از جنگ نهروان از شهادت خود خبر دادند.

دوازدهم ماه رمضان
مراسم عقد اخوت:

در اين روز در سال اول هجرت رسول گرا مى اسلام صلّى الله عليه و آله بين اصحاب خود عقد اخوت بست، و امیرالمومنین عليه السلام را برادر خود گردانيد.
(الوقايع و الحوادث: ج 1، ص 112. فيض العلام: ص 31. مسار الشيعه: ص 7. تقويم المحسنين: ص 14. منتخب التواريخ: ص 46)

سیزدهم رجب

1 - ولادت امیرالمومنین عليه السلام:

(ارشاد مفيد: ج 1، ص 5. اعلام الورى: ج 1، ص 306. تهذيب شيخ طوسى: ج 6، ص 19. مصباح كفع می : ج 2، ص 599. بحار الانوار: ج 97، ص 383. مستدرك حاكم: ج 3، ص 180. مناقب خوارز می : ص 12 - 13. اسد الغابة: ج 5، ص 517. مصباح المتهجد: ص 741 - 754. كشف الغمة: ج 1، ص 59. مناقب ابن شهر آشوب: ج 3، ص 353. زاد المعاد: ص 21)

دهم جمادى الاولى

1 - جنگ جمل:

در سال 36 ه’ در چنين روزى، جنگ جمل اتفاق افتاد

(تتمة المنتهى: ص 22 17. فيض العلام: ص 239)

ششم جمادى الاولى

1 - جنگ موته:

در سال هفتم هجرت در چنين روزى جنگ موته به وقوع پيوست. تعداد مسلمين در اين جنگ سه هزار نفر و تعدا كفار صد هزار نفر بود.

بخش سوّم: ماه ربيع الاوّل

ماه ربيع الاول سرور و حزن را با هم در خود جاى داده است. روزهاى 1، 3، 4، 5، 8، 9، 10، 12، 14، 16، 17، 19، 22، 23، 25 اين ماه ايام پر خاطره‏اى از شادى و اندوه اهل بيت عليهم السلام است، كه ذيلاً به تفصيل آنها می ‏پردازيم.

بیست و هشتم صفر
1 - شهادت رسول خدا صلّى الله عليه و آله:

شهادت جانگداز و مظلومانه اشرف مخلوقات خاتم الانبياء محمد بن عبدالله صلّى الله عليه و آله در سال 11 ه’ در سن 63 سالگى به وسيله سم

بیست و پنجم صفر
1 - طلب كتف توسّط پیامبر اکرم صلّى الله عليه و آله:

در اين روز پيامبر صلّى الله عليه و آله دوات و كتف طلبيدند تا بنويسند كه خلافت بلافصل براى امير المؤمنين عليه السلام است، ولى عمر مانع از اين كار شد و به ساحت اقدس نبوى صلّى الله عليه و آله جسارت كرد و گفت: «ان الرجل ليهجر»: «اين مرد هذيان می ‏گويد»!
همچنين پيامبر صلّى الله عليه و آله در اين روز بر منبر رفتند و خطبه خواندند و مردم را موعظه نمودند و به پيروى از قرآن و عترت فرا خواندند.

(مستدرك سفيتة البحار: ج 6، ص 295. بحار الانوار: ج 22، ص 473)

یازدهم صفر
1 - ليلة الهرير در جنگ صفين:

خاتمه جنگ صفين نبرد «ليلة الهرير» در شب جمعه يازدهم ماه صفر سال 38 ه’ بود. در آن شب سپاه معاويه از شدت سرما مانند سگ صدا می كردند، چون «هرير» به صداى سگ می ‏گويند.

25 ذی الحجه سالروز نزول سوره "هل اتی" (انسان - دهر) می باشد و بنا به روایات، در ستایش از علی و فاطمه(ع) است که بخاطر نذرشان، سه روز روزه گرفتند و هنگام افطار، غذای ساده خویش را به مسکین و یتیم و اسیر، ایثار کردند و خود با آب افطار نمودند.

ام البنین دختر حزام بن خالد، همسر امام علی «علیه السلام» بود، مادرش ام لیلی نام داشت. نام این بانو فاطمه و کنیه اش ام البنین است. این بانو گرچه در کربلا حضور نداشت ولی چهار فرزند رشیدش به نام های عباس، عبدالله، جعفر و عثمان در حادثه عاشورا در راه یاری امام حسین «علیه السلام» به شهادت رسیدند.

یکم محرم الحرام:ماجراى شعب ابى طالب عليه السلام:

در پى بالا گرفتن قدرت اسلام پس از بعثت پيامبر صلّى الله عليه و آله، قريش پيمان نامه ای نوشتند و طى آن قرار گذاشتند با بنى هاشم تكلم نكنند و با آنان هم سفره و همنشين نشوند و معامله ننمايند، و آنان را به گونه ای در فشار قرار دهند كه پيامبر صلّى الله عليه و آله را به قريش تحويل دهند تا آن حضرت را به قتل برسانند. حضرت ابوطالب عليه السلام بنى هاشم را به دره ای كه منتسب به آن حضرت بود برد، و اطراف آن را محكم كرده و براى حفظ جان پيامبر صلّى الله عليه و آله شبانه روز كمر همّت بست.

امیرالمومنین على عليه السلام :

در غفلت آدمى همين بس كه عمر خود را در راه چيزهايى كه او را نجات نمى دهد هدر كند

كَفى بالرجُلِ غَفلَةً أن يُضَيِّعَ عُمُرَهُ فيما لا يُنجِيهِ

غرر الحكم، حدیث۷۰۷۵

هر چقدر لعن کنید باز کم است

قالَ سَیّدُنا و مَولانا امِيرُ الْمُؤْمِنِين علی بن ابی طالب‏ صلوات الله علیه:

وَ الْعَجَبُ لِمَا قَدْ أُشْرِبَتْ قُلُوبُ هَذِهِ الْأُمَّةِ مِنْ حُبِّهِمْ وَ حُبِّ مَنْ صَدَّقَهُمْ وَ صَدَّهُمْ عَنْ سَبِيلِ رَبِّهِمْ وَ رَدَّهُمْ عَنْ دِينِهِمْ، وَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ هَذِهِ الْأُمَّةَ قَامَتْ عَلَى أَرْجُلِهَا عَلَى التُّرَابِ، وَ الرَّمَادَ وَاضِعَةٌ عَلَى رُءُوسِهَا، وَ تَضَرَّعَتْ وَ دَعَتْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ عَلَى مَنْ أَضَلَّهُمْ، وَ صَدَّهُمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ، وَ دَعَاهُمْ إِلَى النَّارِ، وَ عَرَضَهُمْ لِسَخَطِ رَبِّهِمْ، وَ أَوْجَبَ عَلَيْهِمْ عَذَابَهُ بِمَا أَجْرَمُوا إِلَيْهِمْ لَكَانُوا مُقَصِّرِينَ فِي ذَلِك‏

چگونگي بيعت مردان

با پايان يافتن خطابه پيامبر اكرم، مردم به سوى پيامبر(صلي الله عليه و آله)و امير المؤمنين(عليه‌السلام) هجوم آوردند، و با ايشان به عنوان بيعت دست مى‏دادند و تبريك و تهنيت مى ‏گفتند.

نويسنده: سيده زهرا برقعي

چند باري گوشه و کنار، در ميان اصحاب و يارانش يا بالاي منبر، در جمع مردم عادي گفته بود: اين آخرين سفر من است. هفتاد هزار نفر از شهر مدينه همراه نبي خدا شدند تا در آخرين حج پيامبر، در کنارش باشند. آن سال، جمعاً حدود يکصد و بيست هزار نفر در مراسم حج شرکت کردند که جمعيتي بي سابقه بود. دهان به دهان و شهر به شهر، اين سخن پيامبر گشته بود. مردم دل شان براي تماشاي رخ نبي خدا، پر مي زد.

خطبه غدیر قانون اساسی اسلام است که برای ابدیتی تا قیامت گفته شده و بشریت برای سعادت خویش راهی جز عمل به آن ندارد. ما در روزگاری به دنیا آمده ایم که خطبه غدیر به زبان های مختلف ترجمه شده و به شکل های مختلفی اعم از چاپی، صوتی و نرم افزاری در سراسر دنیا منتشر گردیده و سند افتخار تشیع در اقصی نقاط جهان است.