از طرفی لعنت کردن بر عمر و ابوبکر و گرفتن جشن های عیدالزهرا امریست خوب و پسندیده و از طرفی اگر ما بخواهیم در عموم این کارها را انجام دهیم و همیشه و در هرجا ضد این ها حرف بزنیم از آن طرف اون افراد یعنی سنی ها و عمری ها میاند و ضد علی ع راه میندازند و اون هام به امام ما و مقدسات ما ناسزا میگویند.
این بهتر است که من نوعی برای این که به امام خودم توهین نشود و از توهینات جلوگیری کنم این برائت را در دل داشته و یا اصلا توجه ای به اینکه به امام من توهین میکنند نکنم و من کار خودم را انجام دهم؟؟؟

پاسخ:

سلام علیکم
اولا قبل از اینکه شیعه و محبین امیرالمومنین علی علیه السلام مجالس برائت برگزار کنند،تاریخ گواهی میدهد که مخالفین حدود ۸۰ ماه کسی را که شایستگی مهد و ثنا بود بر روی منابر خود سب و دشنام میدادند و این در حالی بود که شیعه هیچ قدرتی به ظاهر نداشت و زمانه زمانه ی استقرار حکومت ظالمانه و در راس آن نیز ظالمترین اشخاص بودند و امروزه شیعه شرایط قبل را ندارد و مخالفین نیز با توجه به آوردن فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام در کتاب های خودشان به این مسئله اذعان دارند که آن حضرت شایستگی مدح و ثنا را دارد ولکن علمای شیعه در کتابهایشان به هیچ عنوان برای ابابکر و عمر نه تنها فضیلتی بیان نکرده اند بلکه مطاعن و ظلم های آنها را بر شمردند.
ثانیا اگر اهل سنت از جنایات و ظلم های ابابکر و عمر به اسلام و بشریت آگاهی پیدا کنند و بخواهند بدون غرض ورزی قضاوت نمایند و احساسات خودشان را بروز دهند قطعا مجالس برائت آنها و بیزاری از ابابکر و عمر از مجالس ما شیعیان پر رونق تر خواهد بود.

واحد پاسخگویی به سوالات