قال الفيّاض بن محمد بن عمر الطوسي سنة تسع و خمسين و مائتين و قد بلغ التسعين: إنَّه شهد أبا الحسن عليّ بن موسى الرضا عليه السلام في يوم الغدير و بحضرته جماعة من خاصّته قد احتبسهم للإفطار، و قد قدّم إلى منازلهم الطعام و البرّ و الصِّلات و الكسوة حتى الخواتيم و النعال، و قد غيّر من أحوالهم و أحوال حاشيته، و جُدِّدت لهم آلة غير الآلة التي جرى الرسم بابتذالها قبل يومه، و هو يذكر فضل اليوم و قدمه

قال ابوالحسن الرضا عليه السلام:

إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَهِ زُفَّتْ أَرْبَعَهُ أَيَّامٍ إِلَى اللَّهِ كَمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَى خِدْرِهَا قِيلَ مَا هَذِهِ الْأَيَّامُ قَالَ يَوْمُ الْأَضْحَى وَ يَوْمُ الْفِطْرِ وَ يَوْمُ الْجُمُعَهِ وَ يَوْمُ الْغَدِيرِ وَ إِنَّ يَوْمَ الْغَدِيرِ بَيْنَ الْأَضْحَى وَ الْفِطْرِ وَ الْجُمُعَهِ كَالْقَمَرِ بَيْنَ الْكَوَاكِبِ

امام رضا عليه السلام فرمودند :

...  يَوْمُ لُبْسِ الثِّيَابِ وَ نَزْعِ السَّوَادِ ...

(روز غدير ) روز پوشيدن لباس نو وبيرون آوردن لباس سياه است.

إقبال الأعمال (ط - القديمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۵

عن الرضا(ع) قال: ... و هو یوم التهنئه یهنئ بعضکم بعضا،فاذا لقى المؤمن اخاه یقول: «الحمد لله الذى جعلنا من المتمسکین‏بولایه امیر المؤمنین و الائمه(ع)» و هو یوم التبسم فى وجوه الناس‏من اهل الایمان...

امام رضا(علیه السلام) فرمود: عید غدیر روز تبریک و تهنیت است. هر یک به دیگرى تبریک بگوید، هر وقت مؤمنى برادرش را ملاقات کرد، چنین بگوید: «حمد و ستایش خدایى را که به ما توفیق چنگ زدن به ولایت امیرمؤمنان و پیشوایان عطا کرد» آرى عید غدیر روز لبخند زدن به چهره مردم با ایمان است...

کتاب اقبال: ۴۶۴

عن على بن موسى الرضا(ع) : من زار فیه مؤمنا ادخل‏الله قبره سبعین نورا و وسع فى قبره و یزور قبره کل یوم سبعون الف ملک ویبشرونه بالجنه. 

امام رضا(علیه السلام) فرمود: کسى که در روز (غدیر) مؤمنى را دیدار کند، خداوند هفتاد نور بر قبر او وارد مى کند و قبرش را توسعه مى ‏دهد و هر روز هفتاد هزار فرشته قبر او را زیارت مى‌‏کنند و او را به بهشت بشارت مى‌‏دهند.

اقبال الاعمال: ۷۷۸

حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند:

«وَ هُوَ یَوْمُ التَّبَسُّمِ فِی وُجُوهِ النَّاسِ مِنْ أَهْلِ الْإِیمَانِ فَمَنْ تَبَسَّمَ فِی وَجْهِ أَخِیهِ یَوْمَ الْغَدِیرِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ بِالرَّحْمَهِ وَ قَضَى لَهُ أَلْفَ حَاجَهٍ وَ بَنَى لَهُ قَصْراً فِی الْجَنَّهِ مِنْ دُرَّهٍ بَیْضَاءَ وَ نَضَّرَ وَجْهَه‏»

و غدیر روز تبسّم در صورت مومنان است، پس هر کسی که در صورت برادرش روز غدیر لبخند بزند، خداوند در روز قیامت نگاه رحمت به او می اندازد و هزار حاجت او را برآورده می کند و قصری از درّ سفید برایش بنا می کند و صورتش را شاداب می گرداند.

(إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۴)

حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند:

وَ هُوَ یَوْمُ التَّهْنِیَهِ یُهَنِّی بَعْضُکُمْ بَعْضاً فَإِذَا لَقِیَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ یَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوَلَایَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ (عَلَیهِمُ السَّلَامُ)

عید غدیر روز تبریک و تهنیت است و هر یک به دیگرى تبریک بگوید. و زمانی که مؤمنى برادرش را ملاقات کرد، چنین بگوید: «حمد و ستایش خدایى را که به ما توفیق چنگ زدن به ولایت امیرمؤمنان و پیشوایان (علیهم السلام) عطا کرد». آرى عید غدیر روز لبخند زدن به چهره ی مردم با ایمان است،

(إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۴)

حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند:

«إِنَّ هَذَا یَوْمٌ عَظِیمُ الشَّأْنِ فِیهِ وَقَعَ الْفَرَجُ وَ رُفِعَتِ الدَّرَجُ وَ وَضَحَتِ الْحُجَجُ وَ هُوَ یَوْمُ الْإِیضَاحِ وَ الْإِفْصَاحِ عَنِ الْمَقَامِ الصُّرَاح‏»

«بدرستی عید غدیر روز بس بزرگى است، در این روز گشایش رسیده و منزلت (کسانى که شایسته آن بودند) بلندى گرفت و برهان ‏هاى خدا روشن شد و از مقام پاک (خوبان) با صراحت ‏سخن گفته شد.

(مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏۲، ص: ۷۵۵)

حضرت امام رضا (علیه السلام ) فرمود:

«إنَّ یَوْمَ الْغَدِیرِ فِی السَّمَاءِ أَشْهَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْض‏»

به راستی روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است.

(مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏۳، ص: ۴۲)

از تولد آخرین و تنها فرزند خانه نجمه خاتون و موسی بن جعفر (ع) 25 سال می‌گذشت. آخرین بار، سال 148 هجری قمری بود که این خانه باصفا، قدم‌های نازنین نوزادی پاک از سلسله اهلبیت (ع) را میزبان می‌شد. او را رضا نامیده بودند. اینک سال‌ها از آن روز می‌گذشت. سال‌هایی سرشار از انتظار. سال 173 هجری قمری بود. دامان نجمه خاتون، بانوی خانه کاظم اهل بیت، بار دیگر به زیور نوگلی نورانی آراسته شده بود. دختر بود؛ پاک و پاکیزه. از این‌رو، نامش را فاطمه نهادند و آن‌چنان او را با کمالات پرورش دادند تا همتای جده گران‌قدر و صاحب‌نامش، بانویی آسمانی شود.

امیر المؤمنین (علیه السلام) در خطبه روز غدیر فرمود:

«... إِذَا تَلَاقَیْتُمْ فَتَصَافَحُوا بِالتَّسْلِیمِ وَ تَهَانَوُا النِّعْمَهَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ لْیُبَلِّغِ الْحَاضِرُ الْغَائِبَ وَ الشَّاهِدُ الْبَائِنَ وَ لْیَعُدِ الْغَنِیُّ عَلَى الْفَقِیرِ وَ الْقَوِیُّ عَلَى الضَّعِیفِ أَمَرَنِی رَسُولُ اللَّهِ ص بِذَلِک ...»

(مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏۲، ص: ۷۵۸)

چون، امام رضا (علیه السلام)فرمودند :

روز غدیر... روز بسیار صلوات فرستادن بر محمّد وآل محمّد است.

امروز بهترین ها را برای خانواده ام می برم

چون، امام رضا (علیه السلام)فرمودند: روز غدیر روزی است که خدا فزونی دهد در مال و دارایی کسی که در آن روز عبادت کند و بر خانواده و خویشان و برادران ایمانی اش توسعه دهد.

امروز را به همه تبریک می گویم ،خدا را شکر می کنم که من را از محبین اهل بیت قرار داد

چون، امام رضا (علیه السلام) فرمودند: روز غدیر، روز تهنیت گفتن است. به یکدیگر باید تهنیت گفت. پس اگر مؤمنی برادر دینی خویش را ملاقات کرد بگوید :"حمد وسپاس خدای را که ما را از کسانی قرار داد که به ولایت امیرالمؤمنین و امامان علیهم السلام چنگ زده‌اند."الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه امیرالمومنین والائمه المعصومین علیهم السلام

امروز به دیدار اقوام و دوستان می روم

چون، امام رضا (علیه السلام) فرمودند: ... هر که در روز غدیر مؤمنی را دیدار کند، خدای هفتاد نور در قبرش وارد کند و قبرش را گشاده سازد. و هر روز هفتاد هزار فرشته قبرش را زیارت کند وبهشت را به او بشارت دهند.

امروز بهترین زینت هایم را در مقابل محارمم می پوشم

چون، امام رضا(علیه السلام) فرمودند: هر که برای روز غدیر زینت کند ،خدای همه‌ی گناهان کوچک و بزرگش را بیامرزد و فرشتگانی به سویش فرستد در حالی که حسنات او را می نویسد وتا عید غدیر سال آینده بر درجات او می افزایند و اگر بمیرد شهید بمیرد واگر زنده باشد با سعادت زندگی کند.

امروز به همه غذا و شربت و شیرینی می دهم

چون، امام رضا (علیه السلام)فرمودند: ... هر که مؤمنی را در روز غدیر طعام دهد مانند کسی است که همه پیامبران و صدیقان را طعام داده است

امروز زیباترین لباسهایم را می پوشم

چون، امام رضا(علیه السلام)فرمودند: روز غدیر روز پوشیدن لباس (نو) و کندن لباس سیاه (و کهنه) است . . . وآن روز، روز زینت دادن است.

امروز بیشتر از همیشه لبخند می زنم

چون امام رضا (علیه السلام)فرمودند:

روز غدیر، روز تبسّم در روی مؤمنان است. هر که روز غدیر در روی برادر دینی خود تبسّم کند خدای در روز قیامت نظر رحمت به سوی او افکند و هزار حاجتش را بر آورده سازد و....

دهم ذى الحجه

1 - عيد قربان:

روز عيد اضحى است، و در اين روز حجاج بيت الله الحرام براى رمی جمرات و قربانى كردن در منى به سر میبرند.

(توضيح المقاصد: ص 30. مسار الشيعة: ص 18)

2 - شهادت عبدالله محض و جمعى از آل حسن عليه السلام:

در اين روز در سال 145 ه ق جناب عبدالله محض بن حسن مثنى بن امام حسن مجتبى عليه السلام در سن 57 سالگى همراه با جمعى از برادران و پسر عموهاى خود در زندان منصور دوانيقى لعنة الله عليه به شهادت رسيدند. زندان آنان به گونه‏ اى بود كه روز و شب در آن مشخص نبود.

برادران عبدالله محض حسن و ابراهيم بودند، مادر اين دو بزرگوار فاطمه بنت الحسين عليه السلام بود. فرزندان عموى عبدالله محض ، يعقوب، اسحاق، ابوالحسن على العابد، عباس و عبدالله بودند.

بعضى از اين بزرگواران مثل ابراهيم بن حسن زنده دفن شدند. بعضى ديگر هنگامی كه داخل خانه بودند سقف را روى آنها خراب كرد و شهيد شدند. مرقد آل حسن عليه السلام در هاشميه نزديك بغداد است، كه مشهور به قبور سبعه است.

(مراقد المعارف: ج 2، ص 15. كتاب المعقبين من ولد الامام امير المؤمنين عليه السلام: ص 123 - 124)

منصور به خاطر عداوت خاصى كه با اهل بيت عليهم السلام داشت، مدتى قبل از شهادت آن بزرگواران، در سال 144 ه ق دستور داد آل حسن عليه السلام را با غل و زنجير بر گردن و پا، بر مركبهاى چموش و بدون روانداز سوار كرده به ربذه ببرند. آنان را با اين حال در مقابل آفتاب با بدن برهنه در مقابل منصور نگه داشتند. عبدالله محض خطاب به منصور فرمود: «آيا ما در روز بدر با اسراى شما چنين كرديم» ؟ اين كلام بر منصور گران آمد و برخاست و رفت. هنگامی كه آن بزرگوار را با اين حال از مدينه بيرون می بردند، امام صادق عليه السلام از پس پرده ‏اى به آنان نگاه كرد و آنقدر گريست كه اشك بر محاسن شريفش جارى شد و فرمود: به خدا قسم بعد از اين جماعت حرمتى براى خداوند حفظ نكرده‏ اند.

(مراقد المعارف: ج 2، ص 19. مقاتل الطالبين: ص 144، 196، 205)

3 - نماز عيد امام رضا عليه السلام در خراسان:

در اين روز آقا و مولايمان حضرت ثامن الحجج عليه السلام به خواهش مأمون، در خراسان براى نماز عيد تشريف فرما شدند. مأمون با ديدن ازدحام مردم براى شركت در نماز به امامت حضرت، دستور داد از نيمه راه باز گردند، چرا كه ترسيد مردم بر او شورش كنند.

(قلائد النحور: ج ذى الحجه، ص 383)

در مراجعت از اين نماز بود كه حضرت رضا عليه السلام از خداوند تقاضاى مرگ فرمود.

بیست و پنجم ذی القعده

1 - حركت امام رضا عليه السلام از مدينه به سوى مرو:

در اين روز در سال 200 هجرى حضرت رضا عليه السلام از مدينه به سوى مرو حركت كردند.

(مستدرك سفينة البحار: ج 8، ص 556)

بیست و سوم ذی القعده

1 - شهادت امام رضا عليه السلام:

بنابر قولى در اين روز در سال 203 ه ق حضرت رضا عليه السلام به شهادت رسيدند.

یازدهم ذی القعده

1 - ولادت امام رضا عليه السلام:

در روز پنجشنبه سال 148 ه ق امام رضا عليه السلام در مدينه طيبه به دنيا آمد.

(اعلام الورى: ج 20، ص 40. جلاء العيون: ص 544. فيض العلام: ص 90. بحار الانوار: ج 49، ص 10)

یکم ماه رمضان

- در شب اول ماه مبارك رمضان غسل و زيارت امام حسين عليه السلام وارد شده است.
(مسار الشيعة: ص 4 - 5)

1 - ولايتعهدى امام رضا عليه السلام:

در 7 رجب سال 200 مأمون عباسى نامه‏ اى به امام رضا عليه السلام نوشت، و آن بزرگوار را براى ولايت عهدى خويش به مرو فرا خواند.

یکم محرم الحرام : كلام عاشورائى امام رضا عليه السلام

در روز اول محرم ريّان بن شبيب خدمت امام رضا عليه السلام رسيد. حضرت به او فرمود: اى پسر شبيب، مردم عرب در زمان جاهليت جنگ را در ايام محرم حرام می ‏دانستند، ولى اين امت احترام اين ماه را از بين بردند و حرمت پيامبر صلّى الله عليه و آله را رعايت نكردند. در اين ماه خون ما را حلال دانستند، و هتك حرمت ما كردند و فرزندان و زنان ما را اسير نمودند، و سراپرده ما را آتش زدند و اموال ما را غارت كردند و رعايت احترام رسول خدا صلّى الله عليه و آله را درباره ما ننمودند.

نام‌ها به سهولت در اذهان‌ جاى مى‏گيرند و به راحتى معانى بلند را منتقل مى‏كنند به همين دليل و دلايل ديگر، نامگذارى روزها و يا هفته‏ها يكى از شيوه‏هاى تبليغاتى مثبت و منفى شده است و مطرح شدن و رواج پيدا كردن ارزش‌ها يا ضد ارزش‌ها را در پى دارد.