غدیر
  • 03134490296
  • 09118000109
  • این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

تقويم شيعه : بیست و یکم ماه رمضان:شهادت اميرالمؤمنين و قتل ابن ملجم

بیست و یکم ماه رمضان
1 - شهادت اميرالمؤمنين عليه السلام:

امام المتقين امیرالمومنین عليه السلام در شب بيست و يكم ماه رمضان مقارن طلوع فجر به شهادت رسيد، در حالى كه از سن مبارك حضرتش 63 سال گذشته بود.
(كافى: ج 2، ص 465. منتهى الامال: ج 1، ص 183. ارشاد: ج 1، ص 19. اعلام الورى: ج 1، ص 309. كشف الغمة: ج 1، ص 436. مناقب خوارز مى : ص 284. العدد القوية: ص 235. ذخائر العقبى: ص 115. مسار الشيعة: ص 10. توضيح المقاصد: ص 24. مصباح كفع مى : ج 2، ص 599. تاريخ الخلفاء: ص 166 - 175)
- در بيستم ماه رمضان اثرات سم در پاهاى مبارك امیرالمومنین عليه السلام ظاهر شد و پاهاى مبارك ورم كرد. (الوقايع و الحوادث: ج 1، ص 265، 271، 294)


در شب بيست و يكم اثر زهر بر بدن مبارك امیرالمومنین عليه السلام بسيار شد. حضرت فرزندان و اهل بيت خود را جمع كرد و با آنها وداع نمود و وصيت‏هاى خود را فرمود. در آن شب هر چه خوردنى و آشاميدنى آوردند تناول نفرمود، و لبهاى مباركش به ذكر خدا حركت مى ‏كرد، و مانند مرواريد عرق از پيشانى نازنيش مى ‏ريخت و با دست مبارك خود آن را بر طرف مى ‏كرد.
به امام مجتبى عليه السلام فرمود: تو را به برادرت حسين عليه السلام وصيت مى ‏كنم. به فرزندان ديگر كه از فاطمه زهرا سلام الله عليها نبودند، فرمود: شما را وصيت مى ‏كنم به اطاعت از حسن و حسين. سپس فرمودند: «خداوند شما را بر صبر نيكو كرامت فرمايد. امشب از ميان شما مى ‏روم و به حبيب خود محمّد مصطفى صلّى الله عليه و آله ‏ملحق مى ‏شوم چنانچه مرا وعده داده است».
- صدا گريه از اهل بيت بلند شد. آنگاه دستوراتى در مورد غسل، كفن، نماز و محل دفن به امام مجتبى عليه السلام فرمودند و با امام حسين عليه السلام و حضرت زينب سلام الله عليها كلماتى از كربلاء فرمودند.
بعد از وداع با همگان دست و پاى مبارك را به طرف قبله كشيدند و فرمودند: «اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له و اشهد ان محمداً عبده و رسوله»، و چشمان مبارك را بستند و بهشت را به قدوم خويش مبارك فرمودند.
صداى شيون و گريه از خانه آن حضرت بلند شد. اهل كوفه كه با خبر شدند، صداى شيون و ناله از تمامى شهر بر خواست، مانند روزى كه پيامبر صلّى الله عليه و آله از دنيا رفتند. در آن شب آفاق آسمان متغير گشت و زمين لرزيد و صداى تسبيح و تقديس فرشتگان از هوا شنيده شد.
- سپس مشغول غسل آن حضرت شدند. بعد از غسل و كفن، امام حسن و امام حسين عليهماالسلام پشت سر تابوت را همانطور كه حضرت فرموده بودند برداشته، جلو تابوت خودش حركت مى ‏كرد، تا در مكانى فرود آمد.
بعد از نماز بر آن حضرت توسط امام مجتبى عليه السلام، مقدارى از زير تابوت را كندند و قبرى آماده يافتند كه داخل آن لوحى مسى يا سفالى بود و بر آن نوشته شده بود: «بسم الله الرحمن الرحيم، اين قبرى است كه نوح پيامبر براى بنده صالح خدا على بن ابى طالب حفر نموده است». بدن مطهر آن حضرت را دفن نمودند و حسب وصيّت آن حضرت، قبر مطهرش را مخفى نمودند تا در زمان هارون بر همگان معلوم شد.
فرزندان آن حضرت از همسران مختلف 28 دختر و پسرند.
(ارشاد مفيد: ج 1، ص 354 - 354. اعلام الورى: ج 1، ص 395)
5 نفر آنها اولاد حضرت صديقه طاهره فاطمه زهرا سلام الله عليها هستند كه عبارتند از:
امام حسن و امام حسين و زينب كبرى و امّ كلثوم و حضرت محسن عليهم السلام كه در دوران حمل در شش ماهگى توسط منافقين در ماجراى هجوم به خانه امیرالمومنین عليه السلام به شهادت رسيد.
- حضرت عباس عليه السلام و جعفر و عثمان و عبدالله در كربلا به شهادت رسيدند، كه مادرشان امّ البنين است. بقيه اولاد حضرت از همسران ديگر هستند.
- وقتى خبر شهادت امیرالمومنین عليه السلام به عايشه رسيد چنان خوشحال شد كه بى اختيار شعرى خواند و سپس گفت: چه كسى على را كشت ؟ جواب دادند: ابن ملجم. گفت: خاك بر دهانش مباد (كنايه از اينكه خوب كارى كرد).
(تذكرة الخواص ابن جوزى: ص 165)
- در شب 21 ماه رمضان حضرت عيسى بن مريم عليه السلام به آسمان برده شد
(بحار الانوار: ج 13، ص 376. مصباح كفع مى : ج 2، ص 599)
و در همين شب حضرت موسى بن عمران و يوشع بن نون عليهماالسلام رحلت نمودند.
(بحار الانوار: ج 13، ص 376. مصباح كفع مى : ج 2، ص 599)

2 - بيعت با امام مجتبى عليه السلام:

در اين روز پس از شهادت امیرالمومنین عليه السلام با امام حسن عليه السلام بيعت كردند.
(كشف الغمة: ج 1، ص 538)

3 - قتل ابن ملجم:

در اين روز ابن ملجم با يك ضربت شمشير به جهنم فرستاده شد. بعد از كشته شدن ابن ملجم مردم به سوى قطام ملعونه فاسقه هجوم آوردند و او را با شمشير به درك فرستادند و جثّه‏ اش را بيرون كوفه سوزانيدند.
(نفائح العلام: ص 410)
- ابن بطوطه متوفى سال 779 ه ق گفته است: هنگامى كه به كوفه مسافرت كردم، در غربى جبّانه كوفه در زمينى سفيد، زمينى بسيار سياه ديدم و علّت را پرسيدم. گفتند: اينجا قبر ابن ملجم است. عادت اهل كوفه اين است كه در سال هيزم زيادى مى ‏آوردند و 7 روز در اين مكان مى ‏سوزانند.
(نفائح العلام: ص 409)

موسسه فرهنگی هنری غدیرستان کوثر نبی صلی الله علیه و آله و سلم

 

غدیر,غدیرخم,غدیرشناسی

غدیر