چاپ کردن این صفحه

شب يازدهم محرم : شام غريبان كربلا

شب يازدهم محرم : شام غريبان كربلا

نخستين شب عزا و سوگ خاندان پيامبر صلّى الله عليه و آله پس از شهادت سيّد الشّهداء عليه السلام است. شبى تيره ‏تر از سياهى! شبى جانسوز كه در آن تلخ ترين لحظات بر خاندان امام حسين عليه السلام گذشت.


آيا می ‏شود رنج و سوز و مصيبت بازماندگان حضرت را در آن شب بيان كرد و يا حتّى تصّور نمود؟ آيا كسى درك می ‏كند كه ديدگان خون فشان عمه امام زمان عليه السلام و اهل بيت چقدر و چگونه بر آن حضرت گريستند؟ آيا می ‏تواند تصوير كند كه آه و ناله سوزناك آن عزيزان چگونه بوده است؟
با چه زبانى و با چه لفظى می ‏توان دلهاى شكسته، قلبهاى جريحه دار، ناله و نواى بلبلان بال و پر سوخته گلستان نبوى و علوى، و سوز دل يتيمان و بانوان حسينى را بيان كرد؟
شام غريبان است! كودكان يتيم كه ديشب پدر داشتند، و بانوان بى سرپرست كه ديشب سرپرست و كاشانه داشتند، امشب با آشيانه سوخته و دلهاى داغدار، بدون سرورشان حضرت اباعبدالله چه می ‏كنند؟
تفاوت بين اين دو شب چقدر است: شب عاشورا و شب يازدهم؟ ديشب چه سالارى داشتند؟ ديشب چه كسى از خيمه ‏ها محافظت می ‏كرد؟ ديشب چه كسانى در خيمه ‏ها بودند؟ امروز اما بدن مباركشان بدون سر روى زمين است!آن شب چه كسى سرپرستى علويات و فاطميات را بر عهده داشت؟ زينب كبرى سلام الله عليها آن شب چه حالى داشت؟ از يك سو مراقبت از حجّت خدا زين العابدين عليه السلام و همسران و يتيمان برادر، و از سوى ديگر به دنبال دخنران گمشده !! همه اينها در سرزمينى كه بدن برادرش و عزيزانش با آن وضع روى زمين افتاده باشند !
آه چه شبى بود آن شب و چه حالى داشت دختر امیرلمومنین عليه السلام. «سلام على قلب زينب الصبور و لسانهاالشّكور».
(از زيارت حضرت زينب عليها السلام)