در بخش اول بحثی جالب - درباره ی ملازمت قرآن و عترت علیهم السلام، با استفاده از فرازهایی از خطبه ی غدیر - ارائه نمودند، اهم موضوعات در کلام ایشان عبارت بود از:
«قرآن از عترت پيامبر اکرم صلی الله علیه آله جدانشدنی است ... کتاب خدا و أهل بيت علیهم السلام موافق يکديگرند و جای هيچ تعارضی بین این دو وجود ندارد و هر دو به ابديّت ملحق شده اند ... اين که قرآن، ثقل اکبر است کسر شأنی برای أهل بيت علیهم السلام به حساب نمی آيد، بلکه اين اکبر بودن به دلیل انتصاب قرآن به خداوند(کتاب الله) و انتصاب عترت به خود حضرت(عترتی اهلبیتی) نسبی بوده است ... ما شيعيان در مقام پيروی از اين دو، به طوری مساوی بايد نگاه کنيم ... هيچ تفاوتی در حجّيّت و حقانيّت بين آيات و روايات نيست».
بخش دوم فرمودند: « ... خدا را شکر کنيم که ما مسلمان ها مبتلا به مشکلی که يهود و نصاری گرفتارآن هستند، نشديم و کتابی به دست ما رسيده است که کاملا خالی از تحريف است ... ؛ صِرف وجود متشابهات در قرآن کريم، محکمترين دليل است بر اين که ما نيازمند به مفسّرانی هستيم که متّصف به مقام عصمت اند ... ؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله در خطبه ی غدير سوگند ياد نمودند که تنها کسی که اوامر و نواهی قرآن را بيان و آيات قرآن را تفسير می کند، آن کسی است که من الآن دستش را گرفته ام و در حق او می گويم: "هر کس که من مولای اويم، پس اين علی علیه السلام مولای اوست"».
در فرازی دیگر از کلام تأکید نمودند که مبلّغان غدیر سعی کنند مناسب و در سطح مخاطبان، برنامه ی خود را آماده کنند. ایشان گوشزد نمودند تنوّع در شکل گفتار و تغییر در مکان اجراء و ورود به بحث ها اهمّیّت زیادی در تعمیق و تفهیم مطالب در اذهان دارد. به خصوص مبلغان را در بحث کودک و خردسالان تشویق به نوشتن کارهای مختص به زبان کودکان نمودند.
پس از پایان بخش دوم، مداح أهل بیت علیهم السلام جناب آقای حاج علیرضا مهرپرور بخشی از خطابه غدیر را قرائت و با خواندن اشعار مربوط به آن قسمت از خطبه، روش خطبه خوانی را توضیح دادند و روحی تازه بر فضای جلسه حاکم ساختند.
دربخش پایانی جلسه، استاد به طور آموزشی دو برنامه ی فرضی از کلاس غدير را اجراء کردند و شيوه های نوين و قابل توجّهی را برای بهبود تبليغ در دوره ی تبليغی ماه رمضان، به مبلّغان غدير آموزش دادند.
